ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα μείνω μόνη μου για πάντα. Υπερβολικό και δραματικό. Το ξέρω. Είμαι 23 και δεν έχω κάνει ακόμα σχέση. Είχα ευκαιρίες αλλά συγχωρέστε με, θέλω να ερωτευθώ. Και δεν έχει συμβεί. Η απουσία ενός συντρόφου, μου ρίχνει την ψυχολογία αρκετά συχνά. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το να είμαι ο εαυτός μου δεν αρκεί ίσως για να μπορέσει κάποιος να ενδιαφερθεί για μένα. Ναι είμαι αρκετά χαμηλών τόνων. Ναι θέλω τον χρόνο μου να εμπιστευθώ και να νιώσω άνετα. Ποιος να το εκτιμήσει αυτό και να το καταλάβει σήμερα; Δεν είναι εύκολο. Σχεδόν όλοι, βιάζονται και αν δεν τους δώσεις αμέσως το πράσινο φως, δεν κάθονται να ασχοληθούν και πολύ. Το ξέρω ότι έτσι είναι. Και ότι μάλλον εγώ πρέπει να συμμορφωθώ και να αλλάξω. Απλώς δεν το έχω καταφέρει. Δεν ζητάω το τέλειο. Γιατί ούτε εγώ είμαι τέλεια. Όμως περνάνε τα χρόνια. Και όσο περνάνε έχω την εντύπωση ότι θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Ξέρω ότι το θέμα μου είναι τελείως ασήμαντο, αλλά θα ήθελα γνώμες από ανθρώπους που ίσως να βρίσκονται στην ίδια θέση. Που ίσως να άργησαν κι εκείνοι να βρουν τον άνθρωπο τους αλλά στο τέλος τα κατάφεραν. Τουλάχιστον θα μετριάσει την απελπισία μου. Ευχαριστώ.