ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένω σε μια μικρή πόλη. Εχθές λοιπόν, που σχόλασα από τη δουλειά, μιας και είχε ωραίο καιρό, έκανα ένα περπάτημα στο κέντρο της πόλης. Κάποια στιγμή, προσπέρασα έναν τύπο, ο οποίος στεκόταν ακίνητος, περιμένωντας κάτι/κάποιον υποθέτω. Με κοιτάζει και τον κοιτάζω κυρίως γιατί μου φάνηκε "ύποπτος". Καθώς περπατούσα, τον βλέπω να με προσπερνάει, με γρήγορο βήμα, έχοντας το κινητό στο αυτί του χωρίς να μιλάει, και γυρίζοντας 2-3 φορές το κεφάλι του σε μένα. Οπότε, σταμάτησα να πηγαίνω γρήγορα για να μην τον προσπεράσω και να δω προς τα που θα κατευθυνθεί. Επειδή όμως, βιαζόμουν και έπρεπε να περάσω από καπου, έτσι πήραμε πάλι την ίδια διαδρομή αλλιώς θα έπαιρνα άλλο δρόμο και θα έκανα κύκλο. Εκείνος ήταν ακόμα μπροστά μου και συνέχιζε να με κοιτάζει. Σταματάει σε μία άκρη και πέριμενε πάλι, τον προσπερνάω και έπειτα τον χάνω. Σκέφτομαι ότι μάλλον ήταν η ιδέα μου. Τελείωσα αυτά που ήθελα να κάνω και κατευθύνομαι προς την στάση για να πάρω το λεοφωρείο. Στον δρόμο συνάντησα κάποια παιδιά απο την ομάδα ΔΙΑΣ, σκέφτηκα να τους πω την κατάσταση μου αλλά δεν το είπα για να μην με περάσουν για καμιά τρελή. Φτάνω στην στάση, και αμέσως μετά τον βλέπω να έρχεται απο την ίδια ακριβώς διαδρομή που έκανα κι εγώ, περνάει από μπροστά μου και με κοιτάζει και τον κοίταζω κι εγώ, έτσι ώστε να καταλάβει ότι τον έχω καταλάβει. Περίμενε λίγο πιο πέρα απο μένα, είχε πάλι το κινητό του στο αυτί αλλά δεν μιλούσε και ταυτόχρονα με κοιτούσε και τον κοιτούσα κι εγώ που και που. Φεύγει, πάει στην απέναντι πλευρά, γύρίζοντας πάλι το κεφάλι του σε μένα. Μετά τον έχασα. Φοβήθηκα, μην με ακολουθήσει και βρει που μένω, δεν είναι και τόσο δύσκολο. Επιβιβάστηκα στο λεωφορείο με κάποιες φίλες, φτάσαμε χωριό και όλα ήταν μια χαρά, υποθέτω.Σήμερα, μετά τη δουλειά, είχα κανονίσει να βρεθώ με κάποια φίλη. Την περίμενα σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης. Μετά απο μερικά λεπτά, περνάει από μπροστά μου ο ίδιος τύπος, με τα ίδια ρούχα, με κοιτάζει όπως την προηγούμενη φορά και "περιμένει" πάλι, λίγα βάηματα πιο μακριά απο μένα. Έφυγα απο το σημείο αυτό για να βρω τη φίλη μου. Προφανώς δεν με ακολούθησε γιατί δεν τον είδα πουθενά. Και περιμένωντας με τη φίλη απ' εξω σε μια τράπεζα, εμφανίζεται πάλι μπροστά μου και εκείνος πάλι να γυρίζει το κεφάλι σε μένα. Έπειτα, τον έχασα.Ρε παιδιά, μήπως είμαι παρανοϊκή ή ήταν μια "σύμπτωση"; Τι πιστέυετε ότι ήταν αυτό; Και μην πείτε ότι μπορεί να με γουστάρει και με ακολουθεί, γιατί φαινόταν το εντελώς αντίθετο. Με τους psycho-ανώμαλους βέβαια, που κυκλοφορούν έξω θα νομίζει ότι εγώ τον γουστάρω. Φαίνεται νορμάλ η φάτσα του, αλλά πολύ περίεργη η συμπεριφορά του. Να το αναφέρω -έτσι απλά- στους δικούς μου ή σε μια φίλη; ή μήπως γίνομαι υπερβολική;Σαββατοκύριακο δεν δουελεύω οπότε θα μείνω μέσα. Θα έχω το νου μου από Δευτέρα.