ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 26 χρονών εχω δουλέψει σε 4 δουλειές ως τώρα (παιδότοπος, καφενείο, σε μια δημόσια υπηρεσία μεσω εκμάθησης ΟΑΕΔ για δυο χρόνια καο φυλλάδια) και τώρα ειμαι άνεργη εδω και ενάμιση χρόνο. Επειδή ειχα το ταμείο ειχα ενα ατού οτι τουλάχιστον εβγαζα το χαντζιλικι μου μέχρι να βρω μια δουλειά. Ολο αυτο το χρόνο μενω με την μανα μου . Στο σημείο αυτό να συμπληρωσω πως ειχα επιχειρήσει να σπουδασω μακρια απ την πολη μου αλλα λογω οικονομικων και μη ευρεσης δουλειάς εκει, τα παρατησα έτσι εβγαλα μια σχολή ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ και το απολυτήριο. Αυτα εχω μόνο. Υστερω απο πολλες και πολλους αλλα δεν ειχα και ιδιαίτερη τύχη η' μπορεί να μην εκμεταλευτηκα ευκαιρίες. Ολη μερα ειμαι στο σπίτι ζηταω χαντζιλικι για να παρω τσιγάρα . Δεν βγαινω για καφε, ποτο κτλ λογω χρηματων και λόγω οτι η νοναδικη μου φιλη που μ απέμεινε βρηκε δουλειά και εχει σοβαρη σχέση οποτε οταν και αν εχει χρονι έρχεται σπιτι μου (αλλο θέμα αυτό - αλλα ποιοί θα εμεναν με μια κοπελα που δεν μπορει να τους ακολουθεί στις εξόδους τους). Η μονη μου εξοδος είναι το περπατημα στη θάλασσα και η βόλτα με το σκύλο μου. Λεφτά δεν υπαρχουν δουλευει μονο η μανα μου ,πατέρας δεν υπαρχει απ τα 14 μου ειναι απών. Κατι ψψιλά που μας δίνει η γιαγιά μου. Νοιωθω άχρηστη γιατί εχω πιασει τον εαυτο μου να χάνεται στην μιζέρια του. Οσο περνάνε οι μέρες δεν μιλαω με κανέναν ,βρισκω ανουσιο να καθομαι με την μανα μου καωτον αδελφο μου. Νοιωθω άχρηστη γιατι ζηλευω καθε φορα που η φιλη μου κοκορευεται για την δουλειά της ,για τα λεφτά που παίρνει, για την ωραία ζωη που έχει με τι αγόρι της,με τα ταξίδια, με τις εξόδους. Νοιωθω άχρηστη που δεν μπορω να βρω δουλεια δεν μπορω να ζήσω . Ολα χρειάζονται χρήματα. Παρατησα τα παντα γιατι δεν ειχω χρήματα. Εψαχνα για δουλειά και ψάχνω για δουλειά ΣΥΝΈΧΕΙΑ. Στο παρελθον εκανα δουλειές αλλα τωρα τιποτα. Δεν εχω δυνατοτητα να ψαξω αλλου σ αλλη πολη γιατι δεν εχω λεφτα να κινηθ, ουτε η μανα μου εχει (νοίκι, ρευμ,νερο,φαγητο) ουτε η γιαγιά μου (φάρμακα, ρεύμα, ενφια κτλ) ουτε αδελφός γιατι και αυτος άνεργος. Δεν αναφερω καν αλλους συγγενείς γιατι ειναι ολοι απόντες χρόνια. ( μονο στα καλα ηταν μαζι μας γιατι στα ασχημα φοβήθηκαν). Εχω τοσα νευρα μεσα μου . Συσσορευεται τοση κακια μεσα μου και τοση μιζέρια που με πνίγει. Δεν εχω έναν άνθρωπο να με βγάλει, δεν εχω διέξοδο και βαρεθηκα τα πάντα. Βαρεθηκα τη μανα μου που γκρινιάζει γιατι ποτε θα βρω δουλεια και πως βρήκε η φιλη μου και εγω όχι; ; (για την μανα μου δεν ψαχνω αρκετά εως καθόλου) Βαρεθηκα τον αδελφο μου που ολη μερα δεν κουναει το δαχτυλο του στο σπίτι. Βαρεθηκα τη φιλη μου που δεν μ ακούει. Ολη την ωρα ασχολείται με τη δουλειά που βρηκε και μου κοπαναει τύπου" εγω που εχω δουλειά τωρα θα κανω αυτο αυτο εσυ τι θα κανρις;"Νοιωθω η' ειμαι τοσο άχρηστη;;; μαλλον ειμαι