ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η γιαγιά μου έφτιαχνε πάντα μόνη της ψωμί. Κάθε Σάββατο έφτιαχνε το ψωμί όλης της εβδομάδας. Όταν κοιμόμασταν στο σπίτι στο χωριό, ξέραμε ότι Σάββατο πρωί θα φάμε ζεστό ζυμωτό ψωμί. Ξυπνούσαμε από την ωραία μυρωδιά που μας άνοιγε την όρεξη, σηκωνόμασταν και βλέπαμε ένα καρβέλι να αχνίζει πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Το άνοιγε στη μέση για να κρυώσει λίγο και να μη καούμε από την λαιμαργία μας. Τρέχαμε να πλυθούμε και μετά πηγαίναμε να μας δώσει από ένα μεγάλο κομμάτι. Έβγαζε ελιές από ένα δοχείο και γέμιζε μια λεκανίτσα, σε ένα πιάτο έβαζε κομμάτια τυρί φέτα. Καθόμασταν τρώγαμε και εκείνη μας πρόσεχε, γέμιζε τη λεκανίτσα αν την αδειάζαμε ή έκοβε και άλλο τυρί. Το μεσημέρι μας έφτιαχνε πεντανόστιμες φακές, γιουβαρλάκια ή φασόλια γίγαντες με φρέσκια ντομάτα από τον κήπο. Σε όσα γκουρμέ εστιατόρια και αν έφαγα, πουθενά δεν δοκίμασα τόσο νόστιμο φαγητό όπως αυτό που τρώγαμε από τα χέρια της γιαγιάς μου.