ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα είχαμε βγει με κάποια παιδιά από τη σχολή και είχαν έρθει και κάποιοι φίλοι φίλων, δηλαδή είμασταν πολλοί, κάπου 10 άτομα και κάτσαμε σε μια πλατεία και παρατήρησα πως μια κοπέλα (που εγώ την ξέρω πολύ λίγο) φορούσε κάτι περίεργα δαχτυλίδια, σε όλα τα δάχτυλα και είταν κάπως κακόγουστα, θέλω να πω φανταστείτε σαν δυο ασημένια δαχτυλίδια ενωμένα με ένα Χ. Πήγα κι εγώ της λέω "Μην το πάρεις άσχημα, να σου δώσω μια φιλική συμβουλή;" μου γνέφει και της λέω "δεν είναι ανάγκη να φοράς τόσο δαχτυλίδια, είναι κάπως υπερβολή να φοράμε τόσα πολλά κοσμήματα" και εκεί που περίμενα να παρεξηγηθεί μου απαντάει "Α, αυτά;" γέλασε "Δεν είναι κοσμήματα. Έχω μια πάθηση και -πάνω κάτω- βοηθάνε να μην ταλαιπωρούνται οι αρθρώσεις μου" και μου το είπε σαν να μην έγινε τίποτα. Τι να πω εκείνη την ώρα ντράπηκα τόσο πολύ! Άλλαξα δέκα χρώματα. Ξεκίνησα να της ζητήσω συγγνώμη αλλά μου χαμογέλασε και.μου κάνει "ελα τωρα! Μην ζητάς συγγνώμη! Δεν έκανες τίποτα". Δεν φάνηκε να την έχει προσβάλει αλλά εγώ ντρέπομαι ακόμα πολύ. Είμαι πολύ ηλίθια πραγματικά. Τι βλακεία πήγα και έκανα!