19.7.2015 | 12:55
ντρέπομαι
Ειμαι είκοσι χρονων και σπουδάζω νοσηλευτική...παράλληλα επειδή ζω μονη μου κ.εχω πτυχίο βοηθου νοσηλευτη εχω γραφτει στις αποκλειστικές νοσοκομες για να αυτοσυντηρουμαι.. Χτες λοιπον με εστειλαν σε ενα περιστατικό , σε ενα κύριο 58 χρονων που μια χαρα μπορουσε και να περπατήσει κ να μείνει μονος του τ βραδυ...παρολα αυτα μ ειπε χρειάζεται βοήθεια σε καποια πράγματα που ...να φανταστω.. Μολις λοιπόν κλείσαν τα φωτα κ οι άλλοι ασθενείς στο δωμάτιο κοιμηθηκαν αρχισε να ν λεει να παω να μεινω μαζι του θα εχω τα παντα δεν πολυ εδωσα σημασία μεχρι που μ ειπε να ξαπλωσω διπλα του αν νυσταζω να μην φοβαμαι..γενικα εχω το κακο πως δεν μιλαω ...ακομα κ να με πειραξει κατι δεν θα τ πω ευκολα οπότε δεν τ εδωσα παλι σημασια κ πηρα λιγο το κινητό μου μιας κ ειχε παει 3 η ωρα...τοτε αρχισε να μ φωναζει οτι θα παρει την αστυνομία οτι δεν με πληρωσε να καθομαι στο κινητό αλλα Γ να κάνω οτι μου λεει ημουν έτοιμη οπως παντα να τα μπηξω δεν θυμαμαι καν τι τ πα .. Μετα τον πηρε ο.υπνος ετσι νομιζα κ οπως καθομουν στην καρεκλα κ.ειχα κλείσει λιγο τα ματια μου με άγγιξε στο στηθος ο σιχαμένος ....σηκώθηκα τον εστειλα στο διαολο και εφυγα μεσα στην νυχτα. Και τωρα τ σκεφτομαι συνέχεια...κ απλα ετσι τ εβγαλα απο μεσα μου γτ ντρέπομαι να το πω σε καποιον ακομα κ στο αγορι μου που ηρθε να με παρει ενα σωρο δικαιολογίες ειπα .... Αυτα ...