Εγω δεν καταλαβα της την πεφτουν παρολο που δεν ξερει να μιλησει και τα χανει επειδη ειναι σε σχεση(αυτο το ξερουν αραγε οι αλλοι?) Ενω αν μεινει μονη θα εχει πανω απ το κεφαλι ταμπελα που λεει 'ελευθερη' και δε θα την πλησιαζουν τοτε ? Καπως ετσι το λεει...Παντως καλο ειναι να χωρισεις ετσι κι αλλιως και μετα θα δεις οτι σιγα σιγα θα σου βγει...εγω εμαθα να ειμαι πιο ανοιχτη με τους αντρες οταν αρχισα να δουλευω με αντρες και σιγα σιγα ανοιχτηκα...
8.3.2020 | 21:51
Ντρέπομαι τους άντρες
Καλησπέρα,είμαι 30, έχω σχέση δεκατρία χρόνια ,είναι και η μοναδική στη ζωή μου μέχρι τώρα. Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο καθώς έχει χαθεί κάθε ερωτικό στοιχείο μεταξύ μας και έχει παραμείνει μόνο η ρουτίνα και ο φόβος θα λεγα, ποιός θα το λήξει πρώτος και πως. Κατά καιρούς γοητευομαι από πολλούς άντρες και με μεγάλη ευκολία κάτι που το αποδίδω καθαρά στην σεξουαλική μου στέρηση και στην έλλειψη εμπειριών. Το θέμα μου είναι ότι όταν με πλησιάζει κάποιος , φιλικά εντελώς ,και τυχαίνει να με ελκύει ,εγώ τα χάνω. Χάνω τα λόγια μου ,με πιάνει τρέμουλο , με λίγα λόγια είναι σαν να μη ξέρω πως να μιλήσω με έναν άντρα. Δεν είχα ποτέ φίλους άντρες οπότε η μόνη επαφή μου είναι με τον σύντροφό μου. Είναι λες και τους φοβάμαι. Σκέφτομαι συνέχεια ότι θα με περνάνε για τρελή ή δε ξέρω εγώ τι. Επίσης παθαίνω το ίδιο και όταν μαθαίνω ότι κάποιος με γουστάρει. Άμα έρθει και μου μιλήσει ,έστω ένα γεια, μαζεύομαι κατευθείαν και νιώθω πολυ αμήχανα. Φοβάμαι ότι άμα μείνω μόνη δεν θα με πλησιάσει κανείς έτσι όπως φέρομαι. Πώς να απελευρωθω από τα ίδια μου τα κόμπλεξ;;;;;
2
