ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι ίσως το πιο ντροπαλό, άπειρο και συνεσταλμένο αγόρι που έχω γνωρίσει. Είναι κολλητός ενός φίλου μου και γενικά τον έβλεπα συχνά, αλλά πάντα ήταν αδύνατο να πιάσω συζήτηση μαζί του. Μόνο κάτι αμήχανα χαμόγελα και βλέμματα. Εντέλει αποφάσισα να ζητήσω το τηλέφωνό του από τον κοινό μας φίλο, του έστειλα μήνυμα ότι ενδιαφέρομαι να τον γνωρίσω καλύτερα και μαθαίνω ότι όντως του άρεσα όλο αυτό το διάστημα και ξαφνιάστηκε που του έστειλα. Παρ' όλα αυτά, του παίρνει μέρες να απαντάει στα μηνύματα και έχω αρχίσει και εγώ να αγχώνομαι και να προβληματίζομαι για την πρώτη συνάντηση που θα είμαστε μόνο οι δύο μας. Ναι, είμαι πολύ πιο έμπειρη από αυτόν, μεγαλύτερή του (εγώ 28, αυτός 26), πιο κοινωνική κάπως, αλλά είμαι και εγώ αρκετά κλειστός χαρακτήρας. Ο κοινός μας φίλος μου είπε ότι εάν θέλω αυτό να προχωρήσει, θα χρειαστεί να πάρω εγώ όλες τις πρωτοβουλίες (τουλάχιστον στην αρχή) γιατί δεν έχει ιδέα πως να συμπεριφερθεί σε κοπέλα. Γενικά ο συγκεκριμένος τύπος ασχολείται μόνο με υπολογιστές, βιντεοπαιχνίδια, τελείως nerd φάση, οπότε το πιστεύω ότι όντως όλο αυτό να είναι κάτι καινούριο γι'αυτόν. Είναι όμως πανέξυπνος, γλυκός, παρατηρητικός, θυμάται πράγματα για μένα που όταν τα είχα αναφέρει νόμιζα ότι του είχαν περάσει αδιάφορα. Και ενώ μου αρέσει πολύ όλο αυτό, είναι ό,τι πιο τρυφερό, όμορφο και αθώο μου έχει συμβεί εδώ και πολλά χρόνια, αγχώνομαι. Περιμένω πως και πως να τον δω, αλλά αν δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε; Αν είναι έτσι κλειστός όπως τις υπόλοιπες φορές; Αν είμαι τελείως άσχετη με αυτά που τον ενδιαφέρουν; Αν τον φέρω σε δύσκολη θέση; Έχω βγει άπειρα ραντεβού, έχω κάνει μακροχρόνιες σχέσεις, ξεπέτες και ο συγκεκριμένος με κάνει να νιώθω ξανά έφηβη που ανυπομονεί για το πρώτο της ραντεβού. Σας έχει τύχη κάτι παρόμοιο; Πως προσεγγίζουμε έναν ντροπαλό και κλειστό άνθρωπο; Και εντέλει μπορούν δύο τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες να έρθουν κοντά;