11.7.2013 | 05:56
νυχτα
Μεσα στη νυχτα ξεπροβαλλει η μορφη σου.Εχω να κοιμηθω καλα εδω και μερες.Ποσο ακομα; Οι αδυναμιες μου με εκαναν να χασω ενα τοσο ομορφο πλασμα.Φταις κι εσυ βεβαια.Δεν με βοηθησες να σε συναντησω.Εσυ θα το οριζες το ποτε.Δεν ηθελα να σου πω τι νιωθω για σενα απο το ιντερνετ,το θεωρουσα βλακεια.Και δεν ηθελα σε πιεζω συνεχεια λογω των μαθηματων. Το λαθος μου ειναι οτι δεν στα ελεγα αυτα.Και στο τελος μη αντεχοντας την αναμονη,παραφερθηκαμε και οι δυο. Και αργοτερα δεν θελησες να γυρισεις,να δωσεις μια ευκαιρια παρολο που σου εδειξα ποσο πολυ σε θελω.Ισως κατι να δειχνει και αυτο. Κριμα να πληγωνομαστε ετσι!Καποια στιγμη πρεπει να το αφησουμε πισω μας.