ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σαββατο βραδυ. Ενω ο περισσοτερος κοσμος βγαινει ή εστω θέλει να βγει, εγω αντιθετα τρεφω μια τελειως διαφορετικη επιθυμια.Θα θελα να ημουν στο σπιτι μου, παρεα με τον ερωτα της ζωης μου, το αλλο μου μισο, τον λογο υπαρξης μου, πειτε το οπως θελετε.Να γεμιζα την μπανιερα με καυτο νερο, χωρις να νοιαζομαι για τον φουσκωμενο λογαριασμο, χωρις να σκεφτομαι οτι θα ξοδεψω εναν ολοκληρο ισως και παραπανω θερμοσιφωνα,χωρις να κρυωσει το νερο στο 5λεπτο, και να μουλιαζα μεσα με τον ερωτα μου. Απολυτη σιωπη, χαμηλος φωτισμος, να την κρατω σφιχτα στην αγκαλια μου και να απολαμβανουμε αυτην την τοσο ανθρωπινη στιγμη, χωρις λογια, χωρις τιποτα, μονο εμεις και η σιωπη.Επειτα απο αυτην την αισθαντικη γαληνη, να κουκουλωνομασταν κατω απο το ζεστο παπλωμα γυμνοί, ελεύθεροι να αισθανόμαστε ο ενας τον αλλον, και αγκαλιασμενοι να συζηταμε για την σωτηρια και αθανασια της ψυχης...Αραγε θα το ζησω αυτο ποτέ; αλλα αν κρινω απο τα θηλυκα της ηλικιας μου, τα οποια θα με θεωρησουν μαλλον ξενερωτο, μαλλον οχι. Δεν πειραζει ομως, το ζω στον φανταστικο κοσμο του μυαλου μου.Αυτα απο εναν 19χρονο αιθεροβάμων νεανία.