3.3.2016 | 22:02
Ω
Κι ηταν η σειρα του τελευταιου γραμματος να τονιστει,οπως εκαναν πριν ολα τ'αλλα,το καθενα ξεχωριστα.Το τελευταιο γραμμα περιμενε υπομονοτικα τη σειρα του και καθε φορα που τα αλλα γραμματα τονιζονταν,αυτο χειροκροτουσε μ ολη του την ψυχη.Και οταν ηρθε η σειρα του και τονιστηκε,ολα τ αλλα ζηλεψαν.Γιατι αναρωτηθηκε αναμεσα στα αλλα γραμματα,να γυροφερνε ενα τοσο αρνητικο συναισθημα.Κι αντι να τονιστει το τελευταιο γραμμα,ξαφνικα μαραζωσε.Και μεσ την ομιχλη αναρωτηθηκε.Αρχισε να ξεθωριαζει.Κι αφου το καλοσκεφτηκε καθως αργοσβηνε,με μιας σηκωθηκε και αναφωνησε.Δε θα ξαναγινω γραμμα!Και ξαφνου φωτισε η πλαση.Και εγινε θαυμαστικο!Wasn't Born to Follow (Η καταθλιψη ειναι μια μαχη που νικιεται μονο οταν καταλαβεις οτι ο μοναδικος εχθρος σου βρισκεται στον καθρεφτη)