ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οταν σε γνωρισα ειμουν μικρος και αθωος... Ειδα το γλυκο σου προσωπο και το ομορφο χαμογελο σου και σε ερωτευτηκα. η τουλαχιστων οπως θα μπορουσε ενας 20αχρονος να ερωτευτει καποια. Με ετρεξες πολυ.. και εγω εκει απο πισω σου γιατι ηξερα τι δυσκολιες ειχες περασει. και ακομα και τις μπουνιες που εφαγα λογο ζηλιας στις συγχωρεσα. με απατησες και αυτο το συγχωρεσα. και στο τελος απλα εφυγες. σιγουρα εκανα λαθη αλλα οχι σοβαρα. ειμουν πολυ καλος γιατι εισουν η πρωτη μου και ειμουν αθωος. Με δηλητιριασες ομως και το κουβαλησα.Σε γνωρισα οταν ειμουν 24. Εμεινες διπλα μου 3.5 χρονια. Καταλαβα πολλα για μενα αλλα αυτο μου κοστισε εσενα. ειμαι ακομα ερωτευμενος μαζι σου και σαγαπαω ακομα αλλα με εναν τροπο που ηξερα και μπορουσα τοτε. Σε κατεστρεψα και σε πληγωσα πολυ. αν και ειμουν παντα εκει για σενα παλευα με το γεγονος της εγκαταληψης το οποιο προσφατα καταλαβα. Σε εδιωχνα μακρια μου καθε φορα που με αγγιζες η ενοιωθα οτι με αγαπας πραγματικα. ειχα συνηθησει αλλιως. και απο την μανα μου που με παρατησε μικρο και απο οτι προηγουμενο ειχα. αλλα εσυ δεν εφταιγες σε κατι. αλλα ευχαριστω γιατι αυτο που ειμαι τωρα το χρωσταω σε εσενα. ακομα και αν δεν σε εκανα ποτε να νοιωσεις οτι σε αγαπουσα σε λατρευα και ακομα σε λατρευω. και παρακολουθω τις πιτυχιες σου σε αυτα που κανεις και ειμαι υπερηφανος για σενα και νοιωθω πολυ ηρεμα που σε νοιωθω ευτιχισμενη. Δεν αξιζα ομως να με χωρισεις μετα απο 4 χρονια με ενα μυνημα του στυλ. δεν σε πηγαινα ποτε σαν ανθρωπο. αλλα και παλι καταλαβαινω.Σε γνωρισα στα 29 μου. χρειαστηκα περιπου 2 χρονια μοναξιας να συνηδητοποιησω οτι στις σχεσεις μου διωχνω οποια με αγαπαει με αγγιζει και με θελει πραγματικα. Οταν σε γνωρισα φοβηθηκα με την μια μην σε χασω και ετσι προσπαθησα να δω ξεκαθαρα τα παντα γυρω μου να μπορεσω να ειμαι αυτο που αξιζεις. Εχασα τρελα τον εαυτο μου σε σημειο να μην με αναγνωριζω για να μπορω να ειμαι μαζι σου και να ειμαι αυτο που ηθελες. σου εδωσα τα παντα χωρις να μου το ζητησεις για να με εξευτελισεις στο τελος. καταλαβαινω απολυτα τα προβληματα που ειχες και προσπαθησα να ειμαι εκει για σενα αλλα ειχα και τα δικα μου οποτε δεν μπορεσα... προσπαθησα να μην επαναλαβω κανενα λαθος και σε ειχα πιο πανω και απο εμενα. δεν ειμασταν πολυ καιρο μαζι. ειμασταν μονο 7 μηνες. δεν νοιωθω οτι σε αγαπησα γιατι δεν προλαβα. αλλα σε ερωτευτικα και πειρα πολλα απο σενα. περα απο τον εξεφτελισμο που δεν περιμενα κατι τετοιο απο σενα και σε εμπιστευτηκα σου ανοιξα την καρδια μου και εσυ την εσπασες. και ακομα την νοιωθω σπασμενη. πολυ σπασμενη.Στα 31 μου γνωρισα τον εαυτο μου. δεν θελω να με αλλαξω ουτε θελω να συμβιβαστω. αλλα η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι πως αυτο που ειμαι δεν μπορει να συνηπαρξει με αυτο που ψαχνω . Νομιζω οτι αυτο που ειμαι εχει σαν τοιο την μοναξια. και ενω θελω να δωσω πολλα ισως αυτο να ειναι και κακο για σενα. Το μονο που θελω να κανω ειναι να χαιδεψω τα μαλια σου η το σωμα σου η το προσωπο σου και να σου χαμογελαω και αυτο κατα καποιο τροπο θα σε κανει πετρινη και θα σε μαραζωσει και θα πεσεις απο ενα υψος μεγαλο και θα σπασεις και θα γεννηθει ενα λουλουδι και θα σε κοιταω παλι απο μακρια και θα σκεφτομαι. ποσο ομορφη και ηρεμη εισαι μακρια μου. και ενω θα θελω να σου δωσω τα παντα ξερω οτι μακρια σου θα ειμαστε και οι δυο ευτιχισμενοι.σε εχω γνωρισει αρκετες φορες και προσφατα μαλιστα αλλη μια και παντα εχβω το ιδιο συναισθημα. η καρδια μου γινεται βαρια και ποναει. μαρεσει ομως αυτο που ειμαι γιατι νοιωθω και εγω με εμενα καλα.και ισως με λιγα λογια να φοβαμαι οτι θα με πληγωσεις πριν καλα με κοιταξεις για πρωτη φορα και οτι θα σε πληγωσω γιατι θα φοβαμαι συνεχεια οτι θα κοιταξεις καποιον καλυτερο απο μενα. Δυστηχως θα ζω παντα με την σκεψη οτι ακομα και η μητερα μου με παρατησε μια εποχη παλια.Ελπιζω να υπαρχεις καλα μακρια μου