Δυστυχώς περνάς, ό,τι περνούν χιλιάδες συνάνθρωποί μας. Η καταραμένη ανεργία είναι βασική αιτία που τα βλέπουμε όλα μαύρα και η παραμικρή αναποδιά μας καταρακώνει. Όμως μην κλαις τη μοίρα σου και κυρίως μη ζηλεύεις τις ζωές των άλλων που ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβουν... Φαίνεσαι δυνατός άνθρωπος, λίγο αισιοδοξία και πολλές ευχές να φτιάξει η ζωή σου...
8.12.2017 | 15:34
Ο εαυτός μου- απολογισμός...
Είμαι γυναίκα στα 33, άνεργη που μένει ακόμη στο πατρικό με τους γονείς της, σε μία χρόνια στάσιμη σχέση με δυσκολίες που αγωνιά για το μέλλον της. Επίσης δεν έχω φίλους απλά γνωστούς, από μικρή ήμουν μοναχική βοηθώντας όμως πάντα τους άλλους και η μοναδική μου φίλη ήταν και είναι η γλυκιά μου μανούλα. Κουράζομαι ψυχολογικά και σωματικά πολύ συχνά ξεσπώντας σε κλάματα και για να ξεφεύγω πλάθω όμορφα παραμύθια στο μυαλό μου και εικόνες για το αβέβαιο μέλλον μου. Παλεύω καθημερινά και προσφέρω με το τρόπο μου και όχι οικονομικά αφού δυστυχώς δεν βρίσκω τίποτα. Είμαι μονογαμική, κερί αναμμένο στη σχέση μου αλλά νιώθω ότι η ζωή γενικά με έχει αδικήσει σε πολλά πράματα που δεν χωρούν να τα γράψω. Έπρεπε να είχα ευτυχία σε όλα αυτά που έχω κοπιάσει αλλά συναντώ εμπόδια. Δεν κοκορεύομαι ότι είμαι τέλεια γιατί είμαι ένας απλός άνθρωπος, αλλά θεωρώ ότι κάποιοι που δεν τους αξίζει γενικά μια ευλογία τα έχουν όλα και είναι αχάριστοι και γω που προσπαθώ να είμαι τίμια και ειλικρινής με καλές προθέσεις να δυσαρεστούμαι. Ευτυχώς έχω δυναμισμό και υπερασπίζομαι πάντα τα δικαιώματά μου αλλά τα απανωτά χτυπήματα με λυγίζουν. Εύχομαι σε όλους να στρώσουν τα πράματα που ταλαιπωρούνται και η ζωή μου να στρώσει επιτέλους με λιγότερο άγχος και να έρθουν όμορφα πράματα.
2