23.5.2013 | 00:45
Ο φίλος τελικά στη χαρά φαίνεται...
Με απογοητεύει συνεχώς το γεγονός ότι βλέπω ανθρώπους να μη χαίρονται πραγματικά με την επιτυχία και την ευτυχία του άλλου.Για παράδειγμα,η πολύ καλή μου φίλη,μου αποκρύπτει διαγωνισμούς που ακούει να προκηρύσσονται,ενώ εγώ μόλις ακούσω κάτι,την ενημερώνω απευθείας.Και τι έγινε που τελειώσαμε το ίδιο αντικείμενο -φιλολογία- και υπάρχει ανταγωνισμός?θΘα σκέφτεται ότι θα της φάω τη θέση,θα μου πείτε.Να τη βράσω τη δουλειά,άμα είναι να σκεφτόμαστε έτσι με φίλους 15ατίας και βάλε.Για τον καθένα κάτι βρίσκεται πιστεύω.Είμαι από τους ανθρώπους που πραγματικά χαίρομαι να βλέπω τα άτομα που αγαπώ ευτυχισμένα και το δείχνω με όλο μου το είναι.Αλλά όταν βλέπω τον άλλο να του λέω πόσο καλά είμαι στον χ.ψ τομέα και ενώ λέει ''αααα ωραία'',η φάτσα του να 'ναι ξυνισμένη,ε μου τη δίνει.Εγώ αλλιώς τα 'χα φανταστεί για τους ανθρώπους...