17.7.2016 | 15:31
Ο φόβος μπροστά μου
Τοσα χρόνια μαζί σε ρωτούσα μαγαπας; και μου ελεγες ναι αμφιβαλλεις; είσαι άτομο με ασταθες ,δεν ξέρεις τι σου γίνεται,με επιασες κορόιδο γιατί φοβοσουν να μεινεις μονος. Ο μεγαλυτερος μου φόβος,αυτό που βιωνω τώρα. Στο χωριό,στο δωμάτιο μου,μονη, να βλέπω το ταβάνι ,να κοιμάμαι σα το βόδι για να σταματήσω να σε σκέφτομαι ή για να μην σου στείλω μήνυμα. Εσύ στο παραθαλάσσιο χωριό σου,στα μπάνια σου ,στις δουλειές σου και στις τουριστριες. Αυτές εξάλλου σου εδιναν και σου δίνουν αυτοπεποίθηση. Σε σιχαινομαι ώρες ώρες μέσα.μου για αυτό που με προκαλείς,σε λυπαμαι όμως περισσότερο γιαυτό που έκανες στον εαυτό σου. Φοβηθηκες την αλλαγή στη σχέση μας,φοβηθηκες να προσχωρήσεις ,απαρνήθηκες την κοπελα που σε χιλιοαγαπουσε όπως λέγανε όλοι. Στα τσακιδια. Να τον σβήσω απο το φεις; έσβησε πρόσφατα όλες τις φωτός μας ακόμα και άσχετα ουδετερα κομμεντς μου σε άκυρες φωτός ή ποστς.Απλα για να μην υπάρχει ίχνος δικο μου πουθενά.-χαμένη παπαρούνα