28.3.2014 | 03:48
Ο γρίφος
τον θυμάσαι αλήθεια εκείνον το γρίφο?Ναι μωρέ εκείνον με τους αριθμούς τους μπερδεμένους...Πάντα μου άρεσαν οι γρίφοι, ξέρεις αυτόν απόψε τον έλυσα.Αυτόν μωρέ που με παιδεύει τόσο καιρό τώρα.Δε θα σε ρωτήσω πώς ήταν δυνατόν να μου πάρει τόσο. Δυσκολάκι ήταν,θα σε χαιρετήσω διαδικτυακώς με κάτι που θα σου αρέσει νομίζω:"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες''.Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,σύ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσουςστα χωρισμένα σώματα και στις ψυχέςαυτών που ξέρουν πως δε θα γυρίσουν."Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες".Πού είναι η αλήθεια;Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης.το ριζικό μου, ενός ανθρώπου που ξαστόχησε.Τόσα κορμιά ριγμέναστα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης.τόσες ψυχέςδοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.Δακρυσμένο πουλί,στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητηπου έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα,άραξα μοναχός μ' αυτό το παραμύθι,δεν το 'χει μες στη μοίρα του ν' ακούσειμαντατοφόρους που έρχουνται να πούνεπως τόσος πόνος τόση ζωήπήγαν στην άβυσσογια ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.Είχες δίκιο τελικά,όλα είναι θέμα επιπέδου.Ας ψάξω ένα.