ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κι εγω προχωραω μαζι του..δε σου γραφω πια δακρυσμενα γραμματα που δε θα διαβασεις ποτε,δε ποναει η σκεψη σου τα βραδια που δε μπορω να κοιμηθω,δε με θλιβουν οι λιακαδες αλλα ουτε και οι βροχες,τωρα γελαω και νιωθω τη μορφη σου να ξεθωριαζει..κι ομως αυτος ο μικρος κομπος δε φευγει,σαν μικρο τσιμπημα οταν ψαχνω ασυναισθητα στο πληθος για σενα η οταν ξυπναω το βραδυ και κοιταω διπλα μου αλλα..μακαρι να εισαι καλα οπου και να'σαι και μακαρι καποια μερα να εισαι μια πολυ γλυκια,μακρινη αναμνηση..