ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μπορεί κάποιος να μου πει για ποιον λόγο μπορεί ο κουνιάδος μου να φέρεται έτσι;Ας τα πάρω από την αρχή. Με τον κουνιάδο μου ήμασταν φίλοι πριν γνωρίσω την αδερφή του και τα φτιάξω μαζί της. Μέσω αυτού την γνώρισα όταν ήρθε να μείνει μαζί του γιατί θα έκανε μεταπτυχιακό στην Αθήνα. Με το που κατάλαβε ότι μου αρέσει η αδερφή του και προσπαθώ να την πλησιασω μου είπε στην ψύχρα "μακρυά από την αδερφή μου. Δεν είναι για εσένα, κοφ'το". Οκ αυτό να το καταλάβω. Κάναμε κάποια χρόνια παρέα και δυστυχώς ήξερε ότι πριν δεν ήμουν και το καλύτερο παιδί στις σχέσεις μου με τις γυναίκες. Αν και στην πραγματικότητα δεν έκανα κάτι κακό για εμένα. Το να φλερτάρεις όταν βγαίνεις και να κάνεις ελεύθερες σχέσεις επειδή δεν είσαι σε φάση για σχέση ή δεν σου το βγάζει η άλλη δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται κακό εφόσον είσαι από την αρχή ειλικρινής και δεν κοροϊδεύεις καμία. Τέλος πάντων, καταλαβαίνω ότι δεν ήθελε να γίνει κάτι παρόμοιο με την αδερφή του και πληγωθει η μικρή. Του εξήγησα βέβαια ότι μου αρέσει πολύ και δεν θα την πληγώσω. Τίποτα αυτός, μου είπε να βρω άλλη να παίξω. Όλα όσα ήξερε για τις σχέσεις μου τα είπε στην αδερφή του. Περιττό να πω ότι στην αρχή κάθε φορά που πήγαινα να την πλησιάσω ήταν από απόμακρη έως επιθετική απέναντι μου. Πως να μην είναι με αυτά που είχε ακούσει.Όταν μετά από άπειρες και επίμονες προσπάθειες κατάφερα τελικά να τα φτιάξουμε εκείνος τσακώθηκε μαζί μου, με την αδερφή του και μονίμως κοιτούσε με δολοφονικό βλέμμα κάθε φορά που μας έβλεπε μαζί. Μου είπε "σου ζήτησα κάτι και εσύ το συνεχισες, εντάξει μαλακα". Συνεχώς έλεγε στη μικρή άσχημα πράγματα για εμένα και τη σχέση μας, ακόμα και μπροστά μου. Βασικά με όλα αυτά που έλεγε μπροστά μου δεν θέλω να σκεφτώ τι έλεγε από πίσω. Μια φορά πιαστηκαμε στα χέρια, γιατί είπε στην αδερφή του κάτι προσβλητικό επειδή θα βγαίναμε. Την έπιασαν τα κλάματα. Εεε δεν άντεξα. Μας χώρισε εκείνη. Μετά από αυτό επειδή και τα υπόλοιπα παιδιά της παρέας ήταν μαζί μου και του την είπαν, προφανώς φοβήθηκε ότι θα απομονωθεί απ όλους και σταμάτησε τα πολύ ακραία. Τα σχόλια και τα βλέμματα πάντως συνεχίζονται μέχρι σήμερα, 4 χρόνια μετά. Με τη γυναίκα μου ( δεν περιμένω το στεφάνι για να την αποκαλώ έτσι) περνάμε τέλεια, με κάνει ευτυχισμένο και εγώ το ίδιο. Όλα αυτά τα χρόνια δεν την πλήγωσα ποτέ, την νοιάζομαι και την φροντίζω πάρα πολύ. Συγκατοιλουμε κιόλας εδώ και 2 χρόνια. Καλά όταν έγινε αυτό εκείνος έγινε πυρ και μανία. Την αντιμετωπίζει σαν μάνα του, δεν μπορεί να πάρει καμία απόφαση μόνος του, περιμένει πάντα από τη μικρή του αδερφή να του λύσει κάθε πρόβλημα που έχει. Οικονομικό, ψυχολογικό, όλα, δεν μπορεί να πάρει καμία απόφαση μόνος του. Μονίμως θέλει συμβουλές, στήριξη και παρηγοριά, σε σημείο όμως που να την κουράζει ψυχολογικά. Με τη γυναίκα μου περιμένουμε το πρώτο μας παιδάκι. Με έκραξε και για αυτό. Γιατί λέει δεν πρόσεξα και είναι μικρή (26 είναι και εγώ 33)και θα καταστραφεί η ζωή της και είμαι ανευθυνος. Οκ ήταν όντως ατύχημα και έπρεπε να προσέχω περισσότερο. Αφού όμως δεν έχουμε πρόβλημα εμείς με το παιδί που έρχεται και το θέλουμε, αυτός τι ζόρι τραβάει. Μα ανευθυνος; Ξέρει ότι θα είμαι πάντα δίπλα της και δεν θα της λείψει τίποτα. Σε αντίθεση με αυτόν που τα έχει κάνει σκατα στη ζωή του ήμουν και τυχερός και ικανός και μπορώ να προσφέρω τα πάντα και σε εκείνη και στο παιδί και θα τη στηρίξω σε ότι θέλει να κάνει στα επαγγελματικά της. Μετά τη γέννηση του μωρού θα παντρευτουμε. Του είπα πως δεν θα του ζητήσω λογαριασμό για το πότε θα αφήσω έγκυο τη γυναίκα μου. Είναι 5 μηνών και της λέει συνεχώς ότι έκανε βλακεια και θα καταστρέψει τη ζωή της αυτό το παιδί. Εκείνη στενοχωριεται και για αυτό έχει κόψει πολύ τις επαφές. Σε εμένα λέει να κάνω το ίδιο και γενικά να μην του δίνω σημασία. Εγώ όμως τον βλέπω και όταν βγαίνουμε όλοι μαζί με τα παιδιά. Για ποιον λόγο κάνει έτσι ενώ βλέπει την αδερφή του ευτυχισμένη μαζί μου; Εντάξει, έχε άσχημη εντύπωση για το πως συμπεριφερομουν στις σχέσεις μου. Ως πότε όμως δικαιολογεί τα για αυτό. Πως εξηγείται αυτή η συμπεριφορά;