15.11.2013 | 21:51
Ο μονόλογος μιας απελπισμένης
Ένα τσιγάρο μου θυμίζει τ'αρωμά σου, μια μυρωδιά σιχαμερή, και τελειωμένη. Βρωμίλε μου, μου λείπει η ματία σου, με 'χεις αφήσει μοναχή και ζαλισμένη. Κι αφού ζαλίζομαι δεν βλέπω πια μπροστά μουκαι σκουντουφλώ, στραβοπατώ και πέφτω κάτω.Στο κατ με τρέχει τέτοια ώρα η μαμά μουαφού το βάζο ξεχειλίζει από τον πάτο.Κι έτσι κουτσή, κουλή, γκαβή και σκοτωμένηθα σκάσω μύτη το πρωί μες το γραφείο.Εσύ κι η γκόμενα, ΑΥΤΗ η σαφρακιασμένηαύριο βράδυ θα στε στο νοσοκομείο..Η αγανακτισμένη νεαρή ποιήτρια.
