15.11.2013 | 21:51
Ο μονόλογος μιας απελπισμένης
Ένα τσιγάρο μου θυμίζει τ'αρωμά σου, μια μυρωδιά σιχαμερή, και τελειωμένη. Βρωμίλε μου, μου λείπει η ματία σου, με 'χεις αφήσει μοναχή και ζαλισμένη. Κι αφού ζαλίζομαι δεν βλέπω πια μπροστά μουκαι σκουντουφλώ, στραβοπατώ και πέφτω κάτω.Στο κατ με τρέχει τέτοια ώρα η μαμά μουαφού το βάζο ξεχειλίζει από τον πάτο.Κι έτσι κουτσή, κουλή, γκαβή και σκοτωμένηθα σκάσω μύτη το πρωί μες το γραφείο.Εσύ κι η γκόμενα, ΑΥΤΗ η σαφρακιασμένηαύριο βράδυ θα στε στο νοσοκομείο..Η αγανακτισμένη νεαρή ποιήτρια.
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
