27 χρόνων και λέτε ακόμη τέτοιες χαζομαρουλες? Δεν είστε φίλοι!!!! Οι φίλοι δεν καυλ....ζουν. Πείτε τα πράγματα με το όνομα τους, μεγάλα παιδιά είστε. Δεν κινδυνεύει καμία φιλιά, γιατί στη φιλιά δεν υποβοσκουν ερωτικά κίνητρα. Δεν είστε φίλοι, τουλάχιστον όχι μετά αυτό που έγινε στον χορό. Ένα ρίσκο είναι μωρέ η ζωή, αν γούσταρετε ζήστε το και όπου βγει. Άκου φίλοι... Γελάσαμε και σήμερα.
20.8.2020 | 00:14
Ο παιδικός μου φίλος.
Γειά σε όλη τη παρέα της lifo... Δεν ξέρω από που να αρχίσω... Εδω και λίγη ώρα σκεφτόμουν πως θα το ξεκινήσω. Λοιπόν... Είμαστε 8 ενήλικες, όλοι είμαστε στην ηλικία των 27. Μεγαλώσαμε μαζί. Από 1η δημοτικού μέχρι τώρα κάνουμε ακόμη παρέα. Είμαστε 4 κορίτσια και 4 αγόρια. Τρεις από τη παρέα μας, παντρεύτηκαν, ένας από αυτούς απέκτησε δίδυμα κοριτσάκια (να τους ζήσει!!) Υπάρχει όμως ένας από αυτούς.. Που μια ζωή, από το δημοτικό όλο πειράζουμε ο ένας τον άλλον. Με αποκαλεί μια ζωή γίδα κι εγώ τον αποκαλώ κοκορομυαλο. Στο δημοτικό με αυτόν είχαμε εκείνον τον αθώο, παιδικό έρωτα. Όλο αγκαλίτσες, πιασμένοι χέρι χερι στα διαλείμματα του σχολείου. Μου έλεγε ότι όταν μεγαλώσουμε θα παντρευτουμε και θα μου παίρνει καθημερινά παγωτάκι, χαρά εγώ σαν χαζό ερωτευμενο κοριτσάκι χαχαχΑλλα κάπου στη πορεία αυτο το αθώο παιδικό συναίσθημα μεταξύ μας χάθηκε. Λογικό είναι, πιτσιρίκια ήμασταν!Πέρασαν τα χρόνια.. Συνεχίσαμε να κάνουμε στενή παρέα, το ίδιο και με τα υπόλοιπα 6 παιδιά, τα οποία κάνουμε συχνά παρέα. Ξέρετε, ξενύχτια, ταξίδια και τα συναφή. Φέτος, λίγους μήνες πριν το γάμο της παιδικής μας φίλης, εκεί που καθόμασταν όλοι μαζί στο εστιατόριο και τρώγαμε, και ειμασταν όλο χαχαχα και χουχουχου με τις βλακειες που λέγαμε, αυτός ο παιδικός μου φίλος, ξαφνικά μπροστά σε όλους, μου ζήτησε αν θέλω να γίνω η σύνοδος του στο γάμο της παιδικής μας φίλης. Μαρμαρωσα. Δεν το περίμενα καν. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ να σας πω την αλήθεια. Όλοι με κοίταγαν. Η μέλλουσα νύφη με κοίταξε επίσης και είπε "Ουαου! Αυτά είναι! Ναι γινε η σύνοδος του!". Εγώ από την άλλη τα είχα χάσει. Ψελλισα ένα "ναι" και χάρηκε αυτός.Ένα μήνα αργότερα με αυτόν είχαμε κανονίσει να βρεθούμε για να συζητήσουμε για τις ετοιμασίες του γάμου (τι θα φορέσουμε, πως θα πάμε κτλ κτλ). Εκεί που είχαν πέσει μερικά γελάκια, ξαφνικά με άρπαξε και με φίλησε! Διπλό σοκ! Δεν πρόλαβα καν να αντίδρασω... Αλλα το φιλί πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν τόσο ωραίο...που δεν ήθελα να σταματήσει να με φιλάει. Κάποια στιγμή εκεί που χαιδευε τα μαλλιά μου, τον ρώτησα "τι ήταν αυτό;" μου απαντησε "Δεν ξέρω...Συγνώμη, μάλλον δεν έπρεπε να συμβεί αυτό".Κάτσαμε και το συζητησαμε και μου είπε ότι ήταν μια στιγμή παρορμησης και έληξε εκεί το θέμα. Στο γάμο λοιπόν... Ήταν συνεχώς δίπλα μου, όπου στεκόμουν, στεκόταν κι εκείνος δίπλα μου. Μου έριχνε κλέφτες ματιές. Δεν ήξερα γιατί. Σκέφτηκα ότι ίσως να έφταιγε που φιληθηκαμε, μέχρι εκεί. Στη δεξίωση, όλοι χορεύαμε μέχρι τελικής πτώσεως. Πίναμε, γελούσαμε, χορεύαμε όλοι μαζί εμείς οι 8 παιδικοί φίλοι.Κάποια στιγμή όλοι εμείς οι καλεσμένοι χορεύαμε μπλουζ. Εκείνος λοιπόν με κοίταξε και μου είπε "θες να χορέψεις μαζί μου;"Έτσι χορέψαμε στη πίστα. Στην αρχή με χαρούμενους ρυθμούς, μετα.. Απλώς με άρπαξε και με κόλλησε πάνω του. Άρχισε να χαϊδεύει το μηρό μου... Εκεί έλιωσα. Σκέφτηκα : "μα τι στο καλό μου συμβαίνει; ποτέ δεν τον είδα με άλλο μάτι. Γιατί τώρα; "Εκείνος είχε αρχίσει να φιλάει απαλά το λαιμό μου.. Με κοιτούσε τόσο έντονα που ένιωθα τα σωθικά μου να καίνε. Φαινόταν ότι ήθελε να με φιλήσει εδώ και τώρα, μπροστά σε κόσμο αλλά κάτι τον συγκρατουσε.. Ανατρίχιασα ολόκληρη από τον τρόπο που με άγγιζε και με κοιτούσε. Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή είχε τελειώσει το τραγούδι. Μέχρι να κάτσω και να βγάλω τα τακούνια που με πόναγαν, έτρεμα ολόκληρη.. Τι περίεργο συναίσθημα ήταν αυτό!Δεν συνέβη κάτι άλλο πέρα από αυτό που έγινε στη πίστα. Λίγες μέρες αργότερα σε μια καφετέρια, μιλουσαμε για τα γεγονότα στο γάμο. Είχαμε φτάσει και στο θέμα με τον χορό που κάναμε μαζί. Καταλάβαμε ο ένας τον άλλον ότι θέλουμε να κάνουμε κάτι μεταξύ μας, το συζητήσαμε και συμφωνήσαμε ότι ίσως είναι ριψοκίνδυνο.Δεν θέλουμε να μπει αυτό εμπόδιο στη φιλια μας. Αν γίνει κάτι μεταξύ μας και τελικά δεν ταιριάζουμε και τελειώσει; μετά θα είναι δύσκολο να αντικρισουμε ο ένας τον άλλον σε κάθε συνάντηση με τη παρέα μας..και θα χαθεί σίγουρα και η πολύτιμη μας φιλια.. Γνωριζόμαστε σχεδόν μια ζωή.. Και αυτό το κανει ακόμη πιο δύσκολο.Μέχρι τώρα μιλάμε κανονικά στο messenger, πειράζομαστε κτλ. Το πρόβλημα είναι ότι έχει αρχίσει να μου αρέσει πάρα πολύ... Αυτό το συναίσθημα ρε γαμωτο... Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ!!
3