ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε σχεδόν 6 χρόνια μαζί, συνομήλικοι (27), δεν μένουμε μαζί. Ο άνθρωπος αυτός που θα σας παρουσιάσω είναι πολύ νευρικός, έχει και τα θετικά του στοιχεία φυσικά, είναι καλό παιδί και μπλα μπλα μπλα. Του την σπάνε τα πάντα και όταν εννοώ τα πάντα ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Πχ, του έριξες λίγο νεράκι στο παντελόνι του, του λέρωσες το αμάξι, δεν βρίσκει να παρκάρει πουθενά, τον στήνεις 5 λεπτά, δεν συμφωνεί με τις απόψεις σου, και άλλα πολλά ΑΝΟΗΤΑ πράγματα (και όλα αυτά να τα κάνεις καταλάθος). Και όταν νευριάζει του δίνει να καταλάβει, δηλαδή ουρλιάζει (μπροστά στον κόσμο ), βρίζει, σε ξεφτιλίζει και άλλα πολλά. Εγώ όμως τα έχω ανεχτεί όλα αυτά γιατί φυσικά τον αγαπάω. Και τώρα που έχω ωριμάσει (σε σχέση με τότε που τον γνώρισα) σκέφτομαι διαφορετικά, και αυτός έχει παραμείνει το ίδιο σπαστικό που θα νευριάσει για τα πάντα. Εάν κάνω οικογένεια μαζί του νομίζω οτι θα τρελαθώ. Δεν ξέρω τι να κάνω. Χρειάζομαι μια συμβουλή από κάποια-ον που με καταλαβαίνει και έχει περάσει κάτι παρόμοιο.