ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πανε 9 χρονια απο τοτε που εζησα τον πρωτο μου ερωτα. Τρυφεροτητα,εντονες στιγμες,αθωοτητα,αγαπη.. 2,5 χρονια κρατησε η σχεση μας.. Δυσκολευτηκαμε και οι δυο να το ξεπερασουμε..Μετα απο καιρο προχωρησα,προχωρησε κι αυτος.. Τις τελευταιες μερες τον σκεφτομαι πολυ συχνα.. Και νιωθω μια βαθεια θλιψη και μοναξια οταν συμβαινει αυτο.. Ισως γιατι ειμαι μονη μου αρκετο καιρο.. Αναρωτιεμαι πως ειναι και τι κανει.. Με σκεφτεται κι αυτος οπως κι εγω; Ματαιες σκεψεις και αποριες..Εχω αναγκη απο τρυφεροτητα και αγαπη.. Και θελω να δωσω πολλα.. Αλλα φοβαμαι.. Ειναι σαν ολες αυτες οι ομορφες στιγμες να ανηκουν σε ενα πολυ μακρινο παρελθον.. Σαν ολα να εχουν σκληρυνει πια..