ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και συνέχισε να βρέχει εκείνο το βράδυ. Ήταν μεγάλη καταιγίδα. Θυμάμαι τις σκιές της. Και ξανά, άλλη μια φορά, χωρίς φόβο, ούτε πολύ πάθος, θυμήθηκα πως στις καταιγίδες δύο πράγματα φοβάμαι, τους ψαράδες και την σκιά τους. Σαν ψάρι από την μία και σαν πρωταγωνίστρια θρίλερ από ερασιτέχνες ηθοποιούς, σκηνοθέτες και λοιπούς, από την άλλη, σκέφτηκα πως ο μόνος τρόπος να ξεμπερδέψω με τον φόβο μου ήταν να κλείσω τα μάτια μου. Έτσι όμως έμενα ανυπεράσπιστη στη δόλια αίσθηση της ακοής. Και αυτό μόνο χειρότερα έκανε τα πράγματα. Γιατί σε μία τέτοια καταιγίδα δύο πράγματα φοβάσαι (αν είσαι εγώ, τότε άλλα δύο)• τους ήχους που ακούς, τους οποίους προκαλεί η καταιγίδα, αλλά το χειρότερο είναι οι ήχοι εκείνοι που δεν ακούς και δημιουργεί το κατά τα άλλα άδειο κεφάλι σου. Ακούς τότε μία γάτα να νιαουρίζει έξω και γίνεσαι στα καλά του καθουμένου Tarantino No2 (ενώ ξέρεις πόσο σιχαίνεσαι να έρχεσαι δεύτερος) και μία γνωστή-άγνωστη φωνή μέσα σου σου λέει: «Α!Α!Α! Δεν ήταν απλό νιαούρισμα γάτας, όχι! Ο ψαράς… εκδικείται για όλα τα ψάρια που έφαγε η εν λόγω γάτα, την τεμαχίζει μιμούμενος το νιαούρισμά της, για να την κάνει λίγο αργότερα δόλωμα για τα ψάρια του». Και ενώ εσύ ξέρεις πόσο απαιχθάνεσαι τα ψάρια (η μυρωδιά για αρχή, το άσκοπο της ύπαρξής τους για κυρίως), το ξέρεις καλά, αναρωτιέσαι αν και ο ψαράς το ξέρει. Και ύστερα, προτού απαντήσεις, αναρωτιέσαι τι απάντηση θα ήθελε να ξέρει ο ψαράς, που ίσως ήδη να εκμεταλλεύεται τον κεραυνό για να έρθει λίγα εκατοστά πιο κοντά στην πόρτα σου, να τρυπώσει στο δωμάτιο σου όσο εσύ ερμητικά κλείνεις τα μάτια σου από τον τρομερό εκείνο κεραυνό, και να σε σκοτώσει με το μαξιλάρι σου ή το καλάμι του, και το τελευταίο πράγμα που θα πάρεις από τον μάταιο τούτο κόσμο θα είναι η σκιά του μαύρου καπέλου του οσκαρικού εκείνου ψαρά… Και μετά φυσικά αναρωτιέσαι «Γιατί μαύρο; Γιατί χρειάζεται καμουφλάζ ένας ψαράς;». Και λίγο πριν όλα τελειώσουν, ακούς την γάτα να νιαουρίζει και τον από πάνω να τραβάει καζανάκι. Θυμάσαι πως και σένα, λίγο η βροχή, λίγο το θρίλερ, σου χρειάζεται μία τουαλέτα. Μπορεί να μην πεθάνεις σήμερα. Και όταν ξαναγυρίσεις στο κρεβάτι, ευχαριστείς τον Θεό για το ψωμί σου και τον ψαρά για την ζωή σου. athensdrama.blogspot.se