ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..ετσι τον φωναζανε οι φιλοι του στα νιατα του..ηταν βλεπετε κι ενα 1,92..σοβαρος ανθρωπος,αλλα και "πλακατζης" οπου επρεπε..ακομα το θυμαμαι το γελιο του..εχουν περασει δυο χρονια απο τον θανατο του πατερα μου..δεν ειχα κλεισει ακομα ουτε τα 20 μου χρονια! Τα θυμαμαι ολα σαν χθες.. Αυγουστο μηνα γυριζα απο κατι αγωνες που ειχα και μου ειπε η μανα μου "ο πατερας σου δεν ειναι καλα"..δεν ειχα ανησυχησει χωρις να ξερω το γιατι..ξαπλωμενος στο κρεβατι για μια βδομαδα και δεν ηθελε να βλεπει κανεναν περα απο τη μανα μου..δεν ηθελε να μας ανησυχησει..παντα μας προστατευε εμενα και την αδερφη μου..δε φοβοταν τιποτα εδειχνε τοσο θαρραλεος..ή τουλαχιστον στα ματια μου!! Ξυπναω μια μερα και μπαινω στο δωματιο του..ηταν κατακιτρινος (στην κυριολεξια) και τον πηγαμε στο νοσοκομειο..του κανανε εξετασεις και μας ειπαν οτι εχει πετρα στη χολη..σκεφτηκα "το γλιτωσαμε το κακο"..ελα ομως που ειχα αδικο! την επομενη μερα μπηκε στην εντατικη διοτι η πετρα στη χολη του ειχε καταστρεψει τα νεφρα και το συκωτι!! Θελανε να τον βαλουν στο χειρουργειο με 5 αιματοκριτη που ειχε..να πεθανει εκει μεσα!! Η μαμα εκανε τα παντα μαζι με οικογενειακους φιλους-γιατρους ωστε να αποτρεψουν το κακο!! Την ιδια μερα τον επισκεφτηκα και του ελεγα με δακρυα στα ματια "μη φοβασαι μπαμπακα μου..ολα θα πανε καλα..εισαι λυκος(ετσι λεγαμε τους πατεραδες στη παρεα μου) εσυ,ετσι δεν ειναι?" εκεινος ομως ηξερε την καταληξη της ιστοριας, και μου απαντησε "ημουν..να τελειωσεις τη σχολη σου και να παρεις το πτυχιο σου..να φτασεις ψηλα στον αθλητισμο και να θυμασαι ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.."!! καθε φορα που θυμαμαι αυτα τα λογια με πιανουν τα κλαματα..βλεπετε ποτε δεν ημουν εκει για την οικογενεια..αργησα να περασω την εφηβεια και το μυαλο μου ηταν παντα στο πως θα βγω εξω να γλεντησω με τους φιλους μου..σπανια καθομουν σπιτι να μιλησω με τους γονεις μου..να τους πω εστω πως ηταν η μερα μου..μετανιωνω γι αυτο καθε μερα που περναει..ειδικα με τον πατερα μου παντα τσακωνομουν γιατι ημουν πολυ αντιδραστικο παιδι..για την αδερφη μου ομως ηταν ο καλυτερος της φιλος οπως λεει!! Ειχαν περασει ηδη δυο βδομαδες που ηταν στην εντατικη..ειχε περασει λοιμωξεις και κακο και τον εβαλαν σε καταστολη..εγω σηκωθηκα και πηγα στο χωριο να ηρεμησω για περιπου μια βδομαδα..πεμπτη βραδυ με παιρνει η μαμα μου τηλεφωνο λεγοντας μου "γυρνα αυριο σε παρακαλω,ο πατερας σου δεν ειναι καλα"..παιρνω το πρωτο κτελ του γυρισμου και την ωρα που ταξιδευα χτυπαει το κινητο μου..ηταν ο κολλητος φιλος του πατερα μου "Κοριτσι μου να εισαι δυνατη,τι ωρα ειναι αυριο?"..εγω δεν καταλαβα τι εννοουσε και τον ρωταω "Τι ωρα ειναι τι αυριο?"..και μου κλεινει το τηλεφωνο!! Εκει καταλαβαινω πως δε θα ξαναεβλεπα τον πατερα μου και παιρνω αμεσως τη μητερα μου να τη ρωτησω πως ειναι ο μπαμπας κι εκεινη μου απανταει "ειναι λιγο καλυτερα"..δεν ηθελε να μου το πει απο το τηλεφωνο γιατι ειχα ακομα 6 ωρες ταξιδι αλλα την ειχε προλαβει ο κολλητος του!!Εχασα τη Γη κατω απο τα ποδια μου..ενα μηνα στην εντατικη ηταν..παλευε καθε μερα σκεφτομαι..ηταν οντως λυκος!! Για κανα εξαμηνο περιπου μετα το θανατο του πολλες φορες νομιζα οτι τον εβλεπα μπροστα μου ειδικα αν εβλεπα αντρες με ριγε μπλουζες..ηταν οι αγαπημενες του..και μετα ελεγα στον εαυτο μου "συνελθε κοπελα μου τι ειναι αυτα που λες?! τον εχασες".."και δεν του εδειχνες καθε μερα ποσο τον αγαπας..του το ελεγες μεν αλλα τι να το κανεις στα λογια χωρις την πραξη?!"..κουβαλαω μεσα μου πολλες τυψεις..αλλα ξερω οτι με βλεπει απο ψηλα..ειναι διπλα σε καθε αγωνα μου,σε καθε χαρα,σε καθε λυπη μου..ξερει ποσο μου λειπει και τον αγαπαω..και τι δε θα εδινα να τον ειχα κοντα μου..να γυρισω σπιτι και να του πω πως πηγα στην προπονηση..γιατι το αγαπουσε πιο πολυ απο μενα αυτο που κανω…εκανε ταξιδια ολοκληρα για να ρθει να με δει στους αγωνες μου..δεν τον ενοιαζε ειτε οδηγουσε 2 ειτε 7 ωρες..γι αυτο κι εγω δεν τα παρατησα..για εκεινον..για να με δει μια μερα να φτασω ψηλα!! ΚΑΙ ΘΑ ΦΤΑΣΩ ΜΠΑΜΠΑ ΣΤΟ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ!!