18.5.2014 | 01:24
Oh well...(sigh)
Μιας και συζητάτε για το ποιός έχει πάει με πόσες, ποιά με πόσους και τί σημασία έχει, εγώ, ως 25 χρονών αγόρι, χωρις να έχω κάνει ποτέ σχέση, το μόνο που σκέφτομαι είναι αυτό: να βρω μια κοπέλα με την οποία να ταιριάζουμε στα βασικά και να υπάρχει αγάπη μεταξύ μας. Όλες οι υπόλοιπες φιλοσοφίες που, μετά συγχωρήσεως, αραδιάζετε εδώ πέρα, είναι προς συζήτηση. Για να μην αναφέρω τη θλίψη που προκαλεί στους μοναχικούς ή άτυχους στα ερωτικά ανθρώπους μια τέτοια κουβέντα. Τίποτα άλλο δεν αξίζει απ'το να είμαστε μαζί. Το΄πε κι ο Moodyson στο Tillsammans. Η μοναξιά σκέτο μαράζωμα είναι. Ανθρώπινοι εγωισμοί...Υ.Γ.: Το να είσαι παρθένος/παρθένα σε ''μεγάλη'' ηλικία ΔΕΝ ειναι περιεργο, ΔΕΝ ειναι ντροπή- ΔΕΝ είμαστε καθυστερημένα, ούτε φρικιά! Προσπαθούμε να βρούμε έναν άνθρωπο να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, όπως κι εσείς. Απλά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ψυχικές αντοχές. Το να βλέπουμε όμως τριγύρω μας τέτοια φρενίτιδα, μόνο χειρότερα κάνει τα πράγματα-για όλους.