ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε χρόνο είμαστε η οικογένεια που το Πάσχα κρύβεται κάτω απο τα σκέπαστρα στην εκκλησία ή σε γκαραζ πολυκατοικίας γιατί φοβόμαστε τις φωτοβολίδες. Όχι τα πυροτεχνήματα μου κανουν ωραια σχήματα και χρώματα στον ουρανό. Απο τα άλλα που κανουν απλά φασαρία και μπορεί να βάλουν φωτιά καμια φορά. Πριν απο κάποια χρόνια ήμασταν οικογενειακά στην εκκλησία της περιοχής μας. Ο πατέρας μου κρατούσε αγκαλιά τον 3χρονο αδερφό μου. Η μητέρα μου δίπλα τους με κρατούσε απο το χέρι. Ένα παιδι κοντα στα 17 με την παρέα του έριξαν απο το πρώτο όροφο μια φωτοβολίδα χωρίς να κοιτάνε απο κάτω εαν υπήρχε κόσμος. Έσκασε στο αυτί του πατέρα μου και στο πρόσωπο του αδερφού μου. Ο μπαμπάς μου έχασε την ακοή του απο το δεξί αφτί επειδή του έσπασε το τύμπανο και ο αδερφός μου έχει καμένο το μισό αριστερό του πρόσωπο. Κάναμε ανάσταση στο νοσοκομείο. Και όλα αυτά επειδή κάποιος περιπτεράς πούλησε παράνομα γουρούνες ή οπως λέγονται σε ανήλικα παιδιά. Το συγνώμη που μπορει να είπαν μετά ή το πόσο μετανιωμένα ήταν τα παιδια δεν αλλάζουν την κατάσταση. Δεν τα κατηγορήσαμε ποτε όμως όλοι ηταν στεναχωρημένοι μετα το περιστατικό. Εμείς επειδη πάθαμε ότι πάθαμε και τα παιδια επειδή εκαναν κακό σε ανθρώπους που δεν ήθελαν. Και όμως τόσα χρόνια εχουν περάσει και υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να τα πουλάνε. Γονεις που επιτρέπουν στα παιδιά τους να πάρουν χωρίς να τους εξηγήσουν το πόσο επικίνδυνα μπορεί να ειναι. Λυπάμαι όμως δεν μπορώ παρα να κρύβομαι έντρομη κάθε ανάσταση. Μπορει να το πείτε ψυχολογικό και γνωστοί μου να το κοροϊδεύουν όμως δεν ξέρουν το τι έχει στοιχίσει στην οικογένεια μου κάτι τόσο χαζό όπως μια φωτοβολίδα.