ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι μερικες φορες που πραγματικα με ποιανει το παραπονο.Εχω φτασει 28 χρονων εχω τελιωσει το πανεπιστημιο στην ωρα μου εχω μια δικη μου επιχειρηση εδω και 2.5 χρονια που δοξα τον Θεο παλι καλα.Δεν περιμενα να ακουσω μπραβο απο κανεναν για ολα αυτα τα θεωρω δεδομενα οτι επρεπε να τα κανω με βαση τους στοχους που ειχα βαλει τοτε για τον εαυτο μου.Εκει ομως που περιμενα να ακουσω ενα μπραβο εναν καλο λογω ηταν οταν ανακοινωσα στους γονεις μου οτι θελω να αρραβωνιαστω τον καλο μου.Η αντιδραση τους και κυριως της μανας μου με σκοτωσε:χαχαχαχα εισαι σιγουρη; γιατι και ο ξαδερφος σου τα ιδια ελεγε και χωρισε μετα απο εναν χρονο... απαπαπαπα εγω ετρεξα για εκεινον να τον βοηθησω με τις ετοιμασιες δεν θα τρεξω και για σενα!Τι; 15 αυγουστο θες να αρραβωνιαστεις; γιατι; για να το θυμομαστε οταν θα χωρισεις;ασε μας απο κει περα!Γιατι; πραγματικα γιατι μου το κανει αυτο;ειμαι ποσες μερες και εχω χασει τον υπνο μου καθε βραδυ μολις ο συντροφος μου πεσει για υπνο συκωνομαι παω στο σαλονι και κλαιω με τις ωρες.Νομιζα πως οταν ενα παιδι ανακοινωνει στον γονιο την προθεση του να κανει το μεγαλο βημα εκεινος χαιρεται.Οι δικοι μου γονεις τι εχουν παθει;Δεν ειμαι καμια αναποφασιστη εχω κανει μεγαλες σχεσεις στην ζωη μου παντα ηξερα τι ζητουσα απο μια σχεση και ευτυχως ακομα τις μετραω στα δαχτυλα του ενος χεριου.Δεν βρησκεις και με την πρωτη τον ανθρωπο της ζωης σου και δεν ειχα πει τετοια κουβεντα για κανεναν προηγουμενο συντροφο μου.Με αυτον ομως ειμαι σιγουρη οχι γιατι ειμαστε πολυ καιρο μαζι αλλα γιατι μου το λεει το μεσα μου οτι ειναι το σωστο και αγαπιομαστε.Ειμαι σε απογνωση δεν ξερω τι να κανω με το θεμα.Νιωθω οτι δεν εχω γονεις.Ντρεπομαι και αισθανομαι τοσο ασχημα που τους το ανακοινωσα.Νιωθω οτι κανω λαθος που θελω να επισυμοποιησω την σχεση μου.Προσπαθω να τους κανω να καταλαβουν οτι με ενοχλει η σταση τους αλλα το μονο που κανουν ειναι να με ειρωνευονται και να με περνουν στο χαβαλε και στο ψιλο.Νιωθω να πνηγομαι τοσο που δεν τους θελω καθολου στην ζωη μου.Αλλα αυτο και αν ειναι λαθος απο την μερια μου.Με εχουν κουρασει οι γονεις μου και δεν ξερω τι να κανω τους αγαπαω πολυ και τους ειμαι αιωνια ευγνομων που με μεγαλωσαν χωρις να μου λειψει τιποτα.Αλλα ολο αυτο με εχει πληγωσει πολυ