ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες, λίγο πριν με πάρει ο ύπνος, ο σκληρός δίσκος του μυαλού μου έκανε μια γρήγορη ανασυγκρότηση και μου έφερε στο νου ένα περιστατικό κάπου στο 2004 που θα σας αφηγηθώ παρακάτω.Στα τριάντα δύο μου χρόνια έγινα προϊστάμενος ενός χώρου που κατακλυζόταν από γυναίκες,οι λιγότερες συνομήλικες. Στο χώρο αυτό εμφανίστηκα ένα χρόνο πριν με εσωτερική μετάθεση από έναν άλλο χώρο του ίδιου οργανισμού. Στην πάλη μου να συνεργαστώ μαζί τους , ένα μεσημέρι Παρασκευής πριν φύγω για την καλοκαιρινή μου άδεια,"τα χώνω" πολύ άσχημα σε μία για ασήμαντο λόγο αλλά περισσότερο επειδή είχε "μεγάλο στόμα". Εκείνη αποχωρώντας από τη δουλειά,μόλις βγαίνει έξω στο δρόμο, γλιστρά και γδέρνει άσχημα το χέρι της. Στη συνάδελφο που μου είπε το νέο λέω: "Να της πεις ότι οι Γερμανοί λένε πως ο Θεός τις μικρές αμαρτίες τις τιμωρεί αμέσως".Την πρώτη μέρα της αδείας μου έσπασα το χέρι μου και την πέρασα στο ΚΑΤ.Μετά από λίγες μέρες η συνάδελφος - ταχυδρομικό περιστέρι (πάντα υπάρχει μία σε κάθε εργασιακό χώρο) μου διαμηνύει: " Μου είπε η Βάσω , τις μεγάλες αμαρτίες πότε τις τιμωρεί;"