ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είσαι 22 και έχεις μια σχέση εδω και 4 χρόνια. Ολα φαινομενικά ειναι μια χάρα αλλα έρχεται μια σείρα καταστάσεων που σε κάνει να συνειδητοποιείς οτι δεν εισαι πια ερωτευμένος κ λες που σκατά οδηγεί αυτό? Έχεις γνωρίσει γονείς, φίλους, ο περίγυρος σου αποτελείται απο άλλα φαινομενικά τέλεια ζευγάρια που έχουν παντρευτεί και όλο αυτό ειναι τόσο κόντρα σε αυτό που εσυ είσαι. Στην συμβατική σχέση που οδηγεί εκεί. Και σαν να μην έφταναν ολα αυτά που ηδη σου δημιουργούν τεράστια σύχγηση στο μυαλό σου σχετικά με τις αποφάσεις που πρέπει να πάρεις, έτσι εντελώς απροσδόκητα κάποιος άλλος σου γίνεται έμμονη ιδέα και σφηνώνει στο μυαλό σου. Κάποιος που όταν τον βλέπεις σου κόβονται τα πόδια και η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή. Και αν νομίζεις οτι μπορείς να το ελέγχξεις πλανάσαι πλάνην οικτρά. Και βρίσκεσαι στο σημείο 0 απο το πουθενά. Είσαι με εναν άνθρωπο που είναι πολυ καλός μαζί σου και που δεν θέλεις να πληγώσεις αλλα που δυστηχώς ο έρωτας έχει φύγει και ποθείς έναν άλλον που ξέρεις ελάχιστα. α και που εχει και αυτός σχέση επίσης. Και λες? Να το πνιξω μεσα μου? Ή TI?