ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγαίνω με ένα αγόρι μεγαλύτερο μου που τον γνώρισα πριν 1 χρόνο μέσω παρέας. Χάθηκαμε για ένα διάστημα μεγάλο και ξαναβρεθηκαμε μετά την καραντίνα. Άρχισαμε να βγαίνουμε ήταν συνεχώς μέσα στο ανχος τον έβλεπα προβληματισμενο και αφού πήρα το θάρρος του μίλησα και του είπα τι συμβαίνει και αν θέλει να μου μιλήσει. Ανοίχτηκε αμέσως γιατί όσες φορές βγήκαμε ήρθαμε όλο και ποιο κοντά και μου είπε πως κανει αρνητικές σκεψεις συνεχώς μες το μυαλό του λόγω το ότι δεν δουλεύει ότι έχει προβλήματα τσακώνεται με την μητέρα του καθημερινά ότι είναι μόνιμος στα νεύρα και έτσι προσπάθησα να τον καθησυχάσω. Μου είπε έπειτα ότι σκέφτεται να πάει στο χωριό του λίγες ημέρες να ηρεμήσει μιας και εκεί μένει η γιαγιά του που του έχει αδυναμία . Του είπα κι εγώ να πας να ηρεμήσεις θα σου κανει Καλό και έπειτα αν επιστρέψεις συζητήσε με την μητέρα σου να βρείτε μια λύση γιατί καυγαδιζετε καθημερινά. Έπειτα του είπα να μην μιλήσουμε για να ηρεμήσει κιόλας και έχουν περάσει 6 μέρες χωρίς να μιλήσουμε και τον σκέφτομαι. Σκέφτηκα να στείλω μνμ αλλά δεν θέλω να τον πιέζω ενώ βλέπω την κατάσταση το μόνο που είπα είναι όταν γυρίσει να κανονίσουμε να βρεθούμε.