ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες βγήκα μία βόλτα στο κέντρο. Καθώς περπατούσα στην Ερμού ακούω κάποιον να μιλάει (μάλλον σε μένα) και γυρίζω να δω. Ήταν ένας κύριος κάπου στα 60 και με ρώτησε που είναι το Θησείο. Αφού του είπα, συνέχισε να μιλάει μαζί μου ενώ περπατούσαμε μαζί. Μου είπε ότι ρώτησε έναν περιπτερά και του είπε "να πας να το βρεις μόνος σου ρε". Μου είπε ότι είναι οικονομολόγος-ψυχολόγος (κάτι τέτοιο, υπαρχει τέτοιος συνδιασμός; Πρώτη φορά το ακούω και σκέφτηκα ότι με κορροιδεύει). Anyway και μετά μου λέει ξέρεις πως μου φάνηκε η αυτό που μου είπε ο περιπτεράς σαν ψυχολόγος; μετά συνέχισε και να λέει συγχαρητήρια που μιλήσατε και ευχαριστώ πολύ, δύσκολο να βρεις άνθρωπο να μιλήσεις Αθήνα κτλ. Μου είπε ότι είναι από Θεσ/νικη μετά ρώτησε από που είμαι αν εργάζομαι κτλ αλλά καθόλου προσωπικές ερωτήσεις ώστε να αισθανθώ αβολα. Κάποια στιγμή με ρωτάει αν έχω ξαναμιλήσει με ψυχολόγο και ότι όταν μου είπε ότι είναι οικονομολόγος αντεδρασα χαλαρά αλλά όταν μου είπε ότι είναι ψυχολόγος κάπως έκανα τα μάτια μου. Του λέω δεν νομίζω μια χαρα χαλαρη ημουν και μου λεει οτι αυτο φυσικά δεν το έκανα συνειδητά. Εκει σκέφτηκα ότι είναι τρελός και ήθελα να φύγω χαχα. Μετά πάλι συγχαρητήρια και ευχαριστώ που συνέχισα να μιλάω μαζί του. Τελικά αυτός ήταν νορμάλ και ευγενικός ή εγώ τρελή και καχύποπτη;