ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γράφω ναι γράφω ποιήματα... Άσχημα κατά τη γνώμη μου αλλά γράφω. Η ανωνυμία σε βοηθάει να μπορείς να τα πεις όλα σε άλλους ανώνυμους. Πονάς, αγαπάς, διψάς.... και όλα αυτά που τα λες στον εαυτό σου πριν κοιμηθείς. Όλοι εσείς που γράφετε έχετε ένα κομμάτι του εαυτού μου που ή παραλείπω εσκεμμένα ή δεν θέλω να το δω. Δε ξέρω τελικά στη ζωή αν αυτό που αξίζει είναι η αγάπη, το ταξίδι, η φιλία και όλα αυτά που μας κάνουν ανθρώπους. Έτσι λοιπόν έγραψα αυτό: Με το σκοταδι σου γραψα στο συννεφο μια μέρας με μπογια του ανεμου και χρωματα της γηςΑντεξανε τα χρωματα και χαθηκε ο αέρας και το σκοταδι χαθηκε στο φως αυτης της μεραςΒαψανε τον ουρανο με ενα χρωμα κόκκινο για να τα φαει το φεγγαρι και να και ξερασει αστραδενηΤο σ'αγαπω μου γραψανε στης θάλασσας τον τοίχοκαι στην καρδιά κάθισαν φωτιζοντας τη σκέψη (Εγώ δε θέλω να πω κάτι σε εσάς με αυτό, το θέμα είναι αν λέει κάτι για εσάς τις ώρες που πονάτε, αγαπάτε ή διψάτε τα βράδια...)