ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι δύσκολα και χάλια στην Ελλάδα και στην ανθρώπινη ιστόρια όλες οι χώρες και όλα τα πράγματα είναι άδικα και απάνθρωπα δομημένα...Μόνο η αγάπη μπορεί.....όπως πάντα έτσι και τώρα...Με απασχολούν οι καταστάσεις, οι αδικίες, τα βάσσανα και οι απάνθρωπες συνθήκες..τα σκέφτομαι, ξανά και ξανά τα συζητάω, τα ζώ....και στο τέλος πρέπει να σταματήσω το μυαλό μου να μην τρελαθεί, χαμογελώ χωρίς λόγο και δεν ξέρω γιατί...μάλλον γιατί ακόμα κι αν ζήσω ακόμα πιο φτωχή δεν θα είμαι φτωχή...έχω αγάπη...η οικογένεια βασσανισμένη αλλά ακόμα έχει τον τρόπο να γελάει...έχουμε ο ένας τον άλλο..ό,τι και να γίνει. το ίδιο και με τους φίλους, το ίδιο και με εσένα...πάμε το βράδυ που η πόλη ηρεμεί μια βόλτα με τη μηχανή...να απολαύσουμε τον αέρα και τη μαγεία που μένει άθικτη από τα ανθρώπινα αδιέξοδα!πάμε και το πρωί βλέπουμε...όλα θα περάσουν...όπως πάντα..γιατί ζούμε ακόμα και δεν μπορούμε να μη ζούμε!πάμε μια βόλτα...