1.6.2014 | 01:37
Όλα εσύ,μάτια μελαγχολικά.
Τι πιο δύσκολο από το να είσαι τόσο κοντά στον άλλο μα τελικά...τόσο μακριά του. Πόσος πόνος να αναρωτιέσαι κάθε βράδυ αν έστω και λίγο σε σκέφτεται..αν έστω και λίγο του λεέπεις..αν ακούει τα τραγούδια που ερωτευτήκατε..αν θυμάται όμορφες στιγμές σας..Πόσος πόνος να ξέρεις ότι όλα έχουν τελειώσει..πόσο ακόμη να προσποιείσαι ότι είσαι καλά? Το όμορφο όμως είναι να μη μετανιώνεις ποτέ για όσα έζησες μ'έναν άνθρωπο.Γιατί,ακόμη κι όταν τελειώνει...αυτός ο άνθρωπος θα είναι για πάντα ένα κομμάτι σου...ένα κομμάτι της ζωής σου...θα είναι για πάντα δικός σου!Αν ακούς απόψε..θα σ'αγαπάω πάντα.
