ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου ερχεται να βαλω τα κλαματα. Δεν εχω τη δύναμη να σηκωθω απο το κρεβάτι. Ποσο μαλλον να βγω εξω. Επαγγελματικα χάλια. Παντου μου ζητανε προυπηρεσια. Οπουδηποτε εχω πάει. Και η σχολή που τελειωσα... και σε σχεση με το αντικειμενο σπουδών μου τα ιδια ακούω. Πως ξεκινανε οι αλλοι; πως κανουν την αρχή; εχει εξαντληθεί η υπομονή μου τοσα χρονια. Δεν εχω αλλο κουραγιο μετα απο τοσες απορριψεις. Με διαλυσανε. Τα προσωπικα μου; αλλο θεμα εκεί. Μοναξια. Δεν τα καταφερνω ουτε εκει. Λογικο, η εμφανιση εχει τον πρωτο λογο. Τι να περιμενω πια;