ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λοιπον..η ζωη μ παει κατα διαολου απο το καλοκαιρι.. γνωρισα ενα παιδι, ειμασταν μαζι και μετα με παρατησε γτ ηθελε να μεινει μονος του. Δεν μπορουσα να στσματησω να τον σκεφτομαι... μετα ξεκινησε το σχολειο(παω 3η λυκειου). Δεν τα παω πολυ καλα με τα μαθηματα. Δεν μπορω να συγκεντρωθω καθολου.. Μετα η περιοχη που μενω υπεστει εναν τυφωνα και πλημμυρισε το σπιτι μου.. Δεν εχω που να μεινω εχουμε χασει τα επιπλα μας.. Μας φιλοξενει μια ξαδερφη μου αλλα δεν ειμαστε καθολου ανετα, ειναι πολυ μικρος ο χωρος. Δεν εχει ησυχια καθολου και μου λειπει να εχω τον δικο μου χωρο να καθομαι μονη μου χωρις να με ενοχλει κανενας.. Το παιδι που ανεφερα πιο πανω εχει σταματησει να εχει επαφες μαζι μου...δεν ξερω η αδερφη του λεει οτι νοιαζεται για μενα αλλα δεν το δειχνει καθολου και εχω αρχισει και τον ξεχναω, αλλα προφανως αν τον δω καπου τυχαια θα αναστατωθω. Αρχισα να μιλαω με ενα αλλο παιδι..λεγαμε να βγουμε να βρεθουμε.. ειχα χαρει πολυ αλλα ενιωθα οτι απατουσα τον αλλον και δεν ηξερα με σιγουρια τι να κανω. Ηταν να βγω αποψε με αυτο το παιδι αλλα μου το ακυρωσε και αυτη τη στιγμη νιωθω απαισια γιατι ολα μου πανε κατα διαολου στην ζωη μου..Θα ειναι θαυμα αν κατι γινει ετσι οπως το θελω εγω...