ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ναι, ναι καλά διαβάσατε! Όλα περνάνε με το χρόνο. Πέρυσι έγραφα στη στήλη για το πόσο απεγνωσμένη νιώθω που χωρίσαμε. Είχα σωματοποιήσει στην κυριολεξία τον πόνο που ένιωθα. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι μπορεί να φιλάει ή να αγγίζει άλλη κοπέλα. Πέρασα Παρασκευές και Σάββατα και σκεφτόμουν : ‘τώρα μπορεί να είναι με άλλη και να κάνουν σεξ’.. Και δώστου κλάμα, και δώστου απελπισία και δώστου απόγνωση και πανικό. Και όλα αυτά για ποιο λόγο; Για έναν μ@λακ@ που δεν ήξερε τι ήθελε, που είχε πρόβλημα δέσμευσης και που ενώ ήξερε ότι πέθαινα για εκείνον, αυτός μου το έπαιζε βαρύ πεπόνι και πέρα βρέχει. Ήρθε η στιγμή που τον έστειλα στον αγύριστο, τον απομυθοποίησα μέσα μου, σηκωνόμουν τα πρωινά και έλεγα στον εαυτό μου ‘ξυπνά ηλίθια, σε δουλεύει ο τύπος, βγαίνει με άλλες και κάθεσαι και το ανέχεσαι ’. Μετά από παρά πολύ προσπάθεια, τα κατάφερα επιτέλους. Τον ξεπέρασα, κατάλαβα την αξία μου και πόσο λίγος αποδείχθηκε για εμένα.Όποτε όλοι εσείς που υποφέρετε τώρα, να θυμάστε κάτι: τα πάντα στη ζωή περνάνε αρκεί να το θελουμε :)