21.11.2016 | 00:28
ολα σκατα... σχεδόν
Το σχεδον είναι υποκειμενικό. Δεν μ'αρέσει τίποτα στην ζωή μου. Ναι ξέρω. Κουνήσου δεν είσαι δέντρο. Εύκολα το λες δύσκολα το κάνεις. Εχω πολύ τρέξιμο με τη σχολή, και σ'αυτό περιλαμβανεται και μια ομαδική εργασία. Η ομάδα αποτελείται από έξι άτομα. Πρεπει να την παραδώσουμε σε ενα μηνα και μιλαμε για καμια 10ρια σελίδες. Δεν ειναι κατι τραγικο αλλα απο τη στιγμη που ειναι ομαδική δουλειά πρέπει να δουλεψουν ολοι. Λογω του άγχους μου λοιπον, (εχω αλλη μια εργασία και 2 προόδους) ξεκινησα να βρισκω διαφορα αρθρα σχετικα με το θεμα και αντι να τα στείλω στην ομαδική συνομιλία (οπως άλλωστε ειχαμε πει) , τα εστελνα σε μια απο τις 6 κοπέλες με την οποια κανουμε κολλητη παρεα. Καθε μέρα μαζί κλπ. Τη μια στιγμη μου λεει τι γαματα αρθρα ειναι αυτα, και την επομενη ακριβώς μ λεει χαλάρωσε λιγο γτ μας υποβαθμίζει αυτο που κανεις! Ερωτω λοιπον. Τι κανω? Δεν τα εστειλα στην ομαδική για να μην πιέσω τους αλλους και φανεί οτι αναθετω αρθρα. Αλλα ειναι τοσο κακο που εγω τουλαχιστον ηθελα να τελειώσω τη δουλεια που μ αντιστοιχεί? Μηπως ένιωσε οτι ζητώντας τη γνώμη της της ελεγα εμεσα να ξεκινησει να ψάχνει κι αυτη? Να σημειώσω οτι πέρυσι ειχαμε ξανακάνει εργασια οι δυο μας και το επαιζε λιγο αφεντικο... Γνώμες πλιιιιζ!