3.2.2019 | 10:03
Όλγουις εντ φορέβερ..
Είσαι δική του. Όσο και να γελάστηκα νόμιζοντας πως κάποια στιγμή, έστω για λίγο, έγινες δική μου! Ίσως... μπορεί... για λίγο μόνο... αλλά στο τέλος παρέμεινες πάντα δική του. Το δηλώνει και το όνομα του, που επίλεξες να κοσμεί το κορμί σου... Όσο είναι γραμμένο το όνομα του πάνω σου, είσαι το κεκτημένο του... Μείνε εκεί, στην ζωή σου όπως την έφτιαξες ως τώρα... Εγώ, σου έδειξα απλώς τι αξίζεις!Σου έδειξα πως θα μπορούσε κάποιος να σου φέρεται και πως είναι να σε υπολογίζει κάποιος. Πως είναι να αποτελείς προτεραιότητα και ελπίζω να μην συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο στην ζωή σου. Σου εξέφρασα ένα έρωτα παράφορο που ίσως σε έπνιξε στο τέλος γιατί δεν τον άντεχες. Σε λάτρεψα όσο τίποτε κ ίσως εκεί να ήτανε το λάθος. Που σε λαχταρούσα και σε επιθυμούσα διακαώς. Σου έδειξα κάτι διαφορετικό! Ελπίζω να άνοιξα τους ορίζοντες σου, δείχνοντας σου έναν δρόμο άλλον... Αν με ρωτήσεις: που οδηγεί; Δεν ξέρω! Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά δεν ξέρω. Ίσως σε τοίχο ή γκρεμό.Εγώ θα τον διαλέξω και, όπου βγάζει στην τελική. Θα αφήσω την ροή της ζωής να μου δείξει (χωρίς να είναι μοιρολατρικό). Θα αφήσω τα πάντα να τσουλήσουν και θα βρω τον δρόμο μου στην πορεία. Έτσι έκανα πάντα. Με κάποιον τρόπο, έτσι δουλεύει και λειτουργεί για μένα. Μόνο που αυτή την φορά θα ακούσω την καρδιά μου. Θα ακούσω το ένστικτο μου. Δεν θα αγνοήσω τον "ψίθυρο" μέσα μου. Κανένας δεν πρέπει να τον αγνοεί. Εγώ πλέον ξέρω! Ξέρω πως μόνο αν το κάνω η κατάληξη θα είναι άσχημη. Το τέλος, δεν μπορεί να είναι καλό όταν φυλακίζεις τον εαυτό σου, κρύβοντας το ποιος πραγματικά είσαι... Οι απώλειες είναι τεράστιες στο τέλος. Οι παράπλευρες απώλειες ιδίως! Δεν με νοιάζει για τις συνέπειες που εγω θα υποστώ. Καιρός να αναλάβω τις ευθύνες μου και, να πληρώσω τον λογαριασμό. Πόσο κοστίζει αυτή η εξιλέωση πια; Να την ξοφλήσω κι αυτήν, να ελευθερώσω την ψυχή μου...Εσύ, διάβα το δικό σου μονοπάτι. Κάνε τις επιλογές σου. Βρες και επίλεξε τον δικό σου δρόμο, με τα δικά σου κριτήρια. Μακριά μου; Ας είναι... Αρκεί να είσαι εσύ καλά. Ίσως βρεθούμε κάποτε στην ίδια γειτονιά ξανά...Παλιογειτόνισσα μου..Θα σε σκέφτομαι " πάντα κ για πάντα".Αντίο σου όμως τώρα. Πρέπει κι εγώ να ζήσω! Να ζήσω, μην περιμένοντας τίποτα πια.Καλή ζωή κ σε σένα..
0