21.4.2013 | 01:34
Ομολογώ οτι ποτέ δεν σε ξεπέρασα.
Αυτό που δεν κατάφερα ποτέ, είναι να σε βγάλω απο το μυαλό μου. Όλα αυτά τα χρόνια, είτε πολύ λίγο είτε πάρα πολύ, σε σκεφτόμουν. Κι όταν λέω "πολύ λίγο", εννοώ όταν είχα σχέση και ένιωθα καλά, πλήρης. Τότε κάπου μίκραινε η φιγούρα σου στο μυαλό μου... Λογικό θα μου πεις.Ενώ τώρα τη νιώθω ξανά να ζωντανεύει...Όπου κι αν είσαι, να ξέρεις αυτό: σ'αγαπώ ακόμη. Νιώθω οτι ο κύκλος αυτός δεν έκλεισε. Κι όσο δεν κλείνει, μοιραία πάντα θα σε αναζητώ.. όπου και να'μαι σκέφτομαι οτι μπορεί ξαφνικά να φανείς μπροστά μου. Το έχω τόση ανάγκη να σε ξαναδώ.. Το πόσο πολύ δεν το φαντάζεσαι. Σε θέλω ακόμα. Και ακόμη πιο δυνατά, ακόμα πιο παθιασμένα, ακόμη πιο μοναχικά.Κι αν ποτέ σε δω, θα σε αγκαλιάσω. Θα σε αγκαλιάσω κι ας σκεφτείς οτι θες.
