21.5.2012 | 21:54
"...όμως η ξαφνική κι ανέλπιστη χαρά απ'όλες τις χαρές εχει περίσσια γλύκα"
Δεν είχε τυχει ποτέ να ζήσω, μέχρι στιγμής, το ακριβώς ανάποδο.Τα ισοπέδωσες όλα, φίλε. Με άδειασες και με έστειλες να κανω παρέα με τα πατώματα. Δεν θα το περιμενα ποτέ ποΤΕ αυτό από εσένα. Φρίκη για μένα αν το έκανες απο στεγνή αδιαφορία, φρίκη για σένα αν κωλώνεις να εκφρασεις τα συναισθήματα σου. Ένα απο τα 2 παίζει μεγαλε. Όπως και να εχει ομως, η φρίκη παραμένει φρίκη.Και εγω στα πατώματα.
