ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δουλεύω σε μεγάλη πολυεθνική ως πωλήτρια εδω και 7 μήνες, με μισθό ανώτερο του βασικού και μπόνους. Πριν απο αυτό σπουδαζα κάτι που αγαπώ πολυ και ήμουν πολυ καλή φοιτήτρια. Σκοπευα να τελειώσω τη σχολη μου ακριβώς στα 4 χρόνια. Βρήκα τη δουλεια, στην αρχή για λίγο και μετα μου πρότειναν να μείνω. Οπως φαίνεται ειμαι καλή σε κάτι που δε μου αρέσει. Η σχολη πήγε πίσω, δεν παρακολουθώ πια, δεν διαβάζω, δεν ζω σαν τους συνομήλικους μου. Δεν ειναι αυτό που με πειράζει όμως γιατι έχω αρκετά χρήματα ώστε να κάνω πράγματα που πριν δεν μπορούσα. Το θέμα ειναι πως τα λεφτα δεν μου δίνουν τη δυνατότητα να κάνω αυτό που θέλω πιο πολυ...να σπουδάσω! Στη δουλεια με θέλουν και με χρειάζονται τουλάχιστον προς το παρόν! Το θέμα ειναι πως εγω δεν αντέχω αλλο η πίεση ειναι μεγάλη, οι 10 ώρες δουλειάς εξαντλητικές και η κούραση ειναι πέρα απο σωματική κυρίως ψυχική. Δυνατότητα οικονομικη να σπουδάσω για τον καιρό που μου μένει υπάρχει κι ας ζω λιτά, με χαρτζιλίκι!Δεν ξέρω τι να κάνω...να παρω το ρίσκο και να αφήσω τη δουλειά για να κάνω αυτό που αγαπώ; Η να μείνω γιατι "τα πράγματα ειναι δύσκολα" οπως μου λένε όλοι....; Φοβάμαι πολυ για το αυριο πέρασα ένα διάστημα με κλάματα για όλα αυτα... Ολοι μου λένε μείνει...πως να μείνω σε κάτι που δεν αγαπώ; Σε μια πόλη που δεν ονειρεύομαι να ζήσω (γιατι σπουδαζω μακριά απο το σπιτι μου); Πως να περάσω ένα καλοκαίρι μονη μου αφου όλοι θα φύγουν;Βοήθεια....