ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πού πάνε τα όνειρα όταν πεθαίνουν μέσα μας; Πού χάθηκαν όλα αυτά που κάποτε περίμενα να με βρούν; Σε ποιό σημείο της διαδρομής χάθηκε η πυξίδα μου; Ακόμα κι αν χάθηκαν αργά και βασανιστικά με το πέρασμα των χρόνων...άραγε είμαι φτιαγμένη για νέα; Άραγε αξίζει να ονειρεύεσαι σε έναν κόσμο τόσο ξύπνιο και τόσο κοιμισμένο ταυτόχρονα; Εύχομαι να μην κάηκαν, να μην καταστράφηκαν, να μην διαλύθηκαν σαν σκόνη, σαν σταγόνες στον αέρα...μα κάποια στιγμή, εκεί που δεν θα το περιμένω, να έρθουν και να με συναντήσουν και να μου πούνε..."να, εδώ είμαστε κι εμείς...δεν σε ξεχάσαμε!". Και τότε, νέα, φρέσκα όνειρα να γεννηθούν. Γιατί κουράστηκα να ονειρεύομαι χωρίς νόημα. Την αγάπη μου σε όλους σας...