ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τη ζωη μου μαζι σου.αν οχι με σενα τοτε με ποιον?αστεια ημουνα.ποτε δεν ειχαμε κατι.αλλα ειμαστε τοσο ιδιοι γαμω το στανιο μου.και ισως εσυ δεν τρομαζες απ τα σκοταδια μου.ενιωθα πως μαζι σου μπορουσα να ειμαι αληθινη,ο εαυτος μου και οχι η καρικατουρα που προβαλλω.μπορει να αντερδρασα υπερβολικα οταν καταλαβα το δουλεμα.μπορει να μην ηταν καν δουλεμα.δεν ειχα ορθη κριση τοτε.ηταν ολα κοκκινα.δεν εβλεπα μπροστα μου.αλλα ημουν παντα πολυ σκληρη για ονειρα και τη μονη φορα που εκανα,του γαμησες τη μανα αδερφε.ειναι αργα τωρα και πιθανον εσυ να μην με "ειδες" ποτε ουσιαστικα.αλλα δεν γουσταρω που σε γνωρισα ρε.μπορει με τα χρονια να συμβιβαζομουν και να αποδεχομουν πως δεν παιζει να βρω καποιον που θα εχω τετοια ταυτιση.αλλα αφου σε γνωρισα τι σκατα να κανω?με ποση απαξιωση να μπολιασω την αναμνηση σου για να μπορεσω να το δω με καποιον αλλον?με τοση υπερπροσπαθεια να σε μειωσω,ψυχωτικη θα καταληξω και δεν ειμαι για πολλα...σκατα...