10.10.2012 | 00:14
Το όνειρο...
...θα ήθελα όπως τότε, την πρώτη φορά από τις ελάχιστες που κοιμηθήκαμε μαζί, κ φυσικά ο ύπνος ο δικός μου ήταν ελάχιστος ( γιατί προφανώς απολάμβανα που σε είχα δίπλα μου ) να ερχότανε το ξημέρωμα, κ πάλι ( επειδή σίγουρα έβλεπες κάποιο όνειρο ) να μου έσφιγγες το χέρι υποσυνείδητα πιο έντονα για κάποιες στιγμές, κάτι που ένιωσα ξανά κ ξανά όσο διαρκούσε το όνειρο σου...ήταν τόσο γλυκιά στιγμή,τόσο...τώρα απλά αναπολώ κ ελπίζω ότι θα γυρίσεις πάλι για να ονειρευτείς στο πλάι μου,να μην κοιμηθώ αλλά να νοιώσω...γιατί για μένα το όνειρο είσαι εσύ...