1.11.2013 | 02:29
Το όνειρο που δεν ήρθε ποτέ....
Χάνεται μέρα με τη μέρα και μαζί του χάνεται και ένα κομμάτι της ψυχής μου. Ναι , καταθέτω τα όπλα μερικές φορές και λυγίζω. Γίνεται κι αλλιώς; Μετά , όπως όλοι. σηκώνομαι και πάλι και ελπίζω.Ο άνθρωπος που πάντα ήλπιζα ότι θα συναντήσω , η οικογένεια που πάντα ήθελα να κάνω. Όλα χάνονται. Κάποιοι άνθρωποι έχουν γεννηθεί πιο τυχεροί από τους άλλους. Και μόνο που το λέω , ωστόσο , νιώθω αχάριστη για όσα έχω . Μόνο που το όνειρο δεν το έχω . Αν υπάρχεις κάπου , εύχομαι να συναντηθούμε κάποτε και να κρατήσει για πάντα. Κι ας λένε κάποιοι πως το "πάντα" δεν υπάρχει.
