Στα γρήγορα: Το σημαντικό είναι το τώρα, όπου έχεις ισορροπήσει, ξέρεις πια τι θέλεις και τι όχι, κι έχεις έναν σύντροφο που σε στηρίζει.Αν έχεις όρεξη για ανάλυση, τα κύτταρά μας ανανεώνονται κάθε 3 μέρες ως κάθε χρόνο, ανάλογα τον τύπο, όργανο κτλ. Άρα το σώμα σου, αυτό που παρέδωσες κάποτε σε κάποιους που δεν θα ήθελες, κατά κάποιο τρόπο πλέον είναι άλλο :)Υπάρχουν όμως και τα κύτταρα που κρατάμε σ' όλη μας τη ζωή: Τα εγκεφαλικά.Το συμπέρασμα: Άσε τη πίκρα και τη μιζέρια κατά μέρος, είναι στο κεφάλι σου μόνο. Η ζωή προχώρησε όπως κι εσύ, απόλαυσέ την. Λοβοτομή δεν κάνουμε, αλλά μην δίνεις και τόση σημασία σ' αυτές τις δυσάρεστες αναμνήσεις, δεν πέθανε και κανένας!
10.4.2020 | 10:08
Όποιος...
μπορει ας μου πει μια γνωμη.....ειμαι η κοπελα που ειχε θλιψη χρονια και μετα απο τρια χρονια αυτη εφυγε πραγμα για το οποιο ευχαριστω τον Θεο....ομως εχω στεναχωρια για την εφηβικη ζωη μου την τοτε .....ειμαι 20 τωρα σχολιαζω εδω οποτε οποιος απαντησει θα του απαντησω....στην εφηβεια μου λοιπον εκανα πολλες σχεσεις δηλαδη δυο σοβαρες κ καποιες περιστασιακες....τωρα εχω σχεση κ ειμαι καλα με τον δικο μου....ομως λυπαμαι για οτι εκανα νιωθω οτι μου εχει φυγει η αθωοτητα...καποιες κοπελες στεναχωριουνται που δεν προχωρησαν και εγω τις θαυμαζω γιατι θα ηθελα πολυ να μην εκανα λαθος επιλογες....πχ να ειχα κανει οτιδηποτε μονο με τον δικο μου και τιποτε πριν αυτον....βασικα μετα την πρωτη μου σχεση στην οποια δεχτηκα με το ζορι καποια πραγματα στον ερωτα (δεν του κραταω κακια απλα το αναφερω) δεν μπορουσα να εμπιστευτω κανεναν και μετεπειτα σε οποιον ανοιγα την καρδια μου σε καποιο ραντεβου προσποιουνταν πως ηθελε γνωριμια ενω μετα το κρεβατι εξαφανιζοταν (το οποιο κρεβατι ειχα μαθει απο τον πρωτο ν το δινω αμεσως γτ νομιζα πως αλλιως κανεις δεν θα με θελει ουτε θα με αγαπησει κ ετσι φτασαμε σε πολλες γνωριμιες διχως περιεχομενο).....μετα ακολουθησε μια σχεση με διαφορα ηλικιας ομως δεν ηταν διπλα μ σε δυσκολη στιγμη γιατι δεν ηθελε κανεις να μαθει για εμας........και επειτα γνωρισα τον δικο μου και ειμαστε μαζι εναμιση χρονο...αλλα καποιες φορες κλαιω για ολο αυτο γιατι να κανω τοσες σχεσεις η ραντεβου αισθανομαι ασχημα για μενα ...ο δικος μου ξερει ολο το παρελθον μου κ ειναι διπλα μου και με τις θλιψεις μου με στηριξε πολυ.....συγνωμη αν κουρασα με το κειμενο το τεραστιο.....για ενα διαστημα σιχαινομουν το ιδιο το σωμα μου για αυτο κ αλλαξα την οψη του χανοντας κιλα για να μην μου θυμιζω αυτην που ημουν...με τις εσωτερικες πληγες ομως τι γινεται?....καποιες φορες θυμαμαι πραγματα που δεν θελλω...θυμαμαι οταν μου ελεγαν οτι θελουν να με γνωρισουν κ μετα το κρεβατι αλλαζε η σταση αυτοματως κ εφευγα με κλαματα απ τα ραντεβου..θυμαμαι ο πρωτος η σχεση ντρεποταν να βγει εξω μαζι μου δεν βγαιναμε θυμαμαι τα παντα.....καποιες φορες τα ξεχναω αλλα καποιες αλλες θυμαμαι ποσο εχω αναλωθει φυσικα με απολυτα δικη μου ευθυνη σκορπισα εμενα δεξια κ αριστερα........ισως να πρεπει να σκεφτομαι μονο το τωρα ετσι λεει κ ο δικος μου αλλα καποιες φορες οπως χθες το απογευμα με επιασε να θυμαμαι αναμνησεις απο εκεινες τις εποχες
4