ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας. Είπα να γράψω ένα θέμα που με απασχολεί. Λοιπόν έχω κάποια παραπανίσια κιλάκια (συγκεκριμένα 12) τα οποία μου έχουν δημιουργήσει κοιλίτσα αλλά όχι κάτι ανεπανόρθωτο ή τραγικό ή έστω τόσο αποκρουστικό. Ωστόσο δεν αισθάνομαι καλά με το σώμα μου έτσι όπως είναι, ίσως γιατί ξέρω πως αν δεν είχα αφεθεί τόσο πολύ ( με το που μπήκα στη σχολή το Σεπτέμβρη πλάκωσα τα γλυκά) δεν θα είχα φτάσει ως εδώ. Θυμάμαι το σώμα που είχα πριν καιρό και σκέφτομαι πόσο όμορφα θα ήταν αν το ξαναποκτούσα κι αν έχανα και λιγα ακόμα (γιατί και τότε είχα κοιλίτσα απλά κρυβόταν πιο ευκολα). Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι ενώ ξέρω τι πρέπει να κάνω κι έχει αρχίσει να έχει αποτελέσματα (διατροφή κυριως) νοιώθω ότι γενικά δεν έχω θέληση. Θέλω αλλα δεν έχω θέληση. Ακούγεται κουφό αλλά είναι η αλήθεια. Ενώ το θέλω πολύ η βαρεμάρα μου με εμποδίζει να γυμναστώ (όπως και να κάνω άλλα πραγματα οπως το διαβασμα) και γενικα υποκυπτω πολυ ευκολα σε πειρασμους οπως γλυκακια κλπ. Περυσι περνώντας το παλούκι των πανελληνίων (στις οποιες δεν πηρα γραμμαριο :P) βαριομουν να διαβασω και να κανω το οτιδηποτε και διαβασα καπου οτι λεει πρεπει να εχεις επαφη με το στοχο σου. Ετσι εδινε συμβουλες να γραψεις σε ενα χαρτι τη σχολη που θες να περασεις τα θετικα της και γιατι τη θες τοσο πολυ και να το εχεις μπροστα σου καθε μερα! Αυτο ομως δεν γινεται με τη διατροφη διοτι καθε φορα που βλεπω κοπελες με πανεμορφα σωματα απελπιζομαι... Ξερω οτι ισως σαν προβλημα δεν ειναι σοβαρο σε σχεση με αλλα, αλλα στην παρουσα φαση με απασχολει πολυ! HELP!