ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...έχω μεγάλο θέμα με το φαγητό...ακριβώς επειδή είμαι μόνη μου, ακόμα και με παρέα νιώθω μόνη, είναι στιγμές που θέλω να επιστρέψω στο σπίτι για να φάω μόνη μου...αγαπώ το φαγητό αλλά με καταστρέφει, έλα όμως που δεν έχω κανένα να με παρηγορήσει? κανένας δεν με καταλαβαίνει...τρώω και μετά έχω ενοχές, όταν δε βρίσκω να φάω, εκνευρίζομαι ενώ όταν κάθομαι στον Η/Υ ξεχνάω το φαγητό...άλλες φορές πάλι τρώω τόσο πολυ που μετά δεν μπορώ να κουνηθώ...δεν αντέχω άλλο...κάποιος να με τραβήξεις απ' τον βούρκο στον οποίο έχω βουλιάξει τον τελευταίο καιρό...αλλά πού? βλέπεις, εμείς οι υπερφάγοι θεωρούμαστε φρικιά, γομάρια, παχύδερμα και δεν ξέρω και γω τί άλλο...κυκλοφορούμε ανάμεσά σας, σα φαντάσματα σε μια κοινωνία γεμάτη ρατσισμό, σεξισμό και στερεότυπα... λυπάμαι...