ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αναπολώ εκείνες τις μέρες τις πρώτες της σχέσης μας...τα καρδιοχτύπια σε κάθε μας συνάντηση,που δε μπορούσαμε στην κυριολεξία να ξεκολλήσουμε ο ένας από τον άλλον,που τα τηλέφωνα έπαιρναν φωτιά όταν ήμασταν μακριά...τις σκέφτομαι αυτές τις στιγμές και μετά γυρνάω και σε κοιτάω... να όπως τώρα που κοιμάσαι στον καναπέ του σπιτιού μας και αισθάνομαι μια αγαλίαση,μια ευγνομωσύνη και παράλληλα μια αγωνία να μη χάσω αυτό που έχουμε....αυτό νομίζω ότι αποτελεί και τη συνειδητοποίηση της ευτυχίας μου...και φοβάμαι πολύ μην το χάσω όλο αυτό αγάπη μου....σ'αγαπώ πολύ...και σε ευχαριστώ... και εσένα και το αγγελουδάκι μας που πρόσφατα αποκτήσμε.